ja alweer enige tijd geleden dat ik hier wat geschreven heb.. meestal betekend dat goed nieuws en dat is ook deze keer het geval Het CCL heeft aangegeven dat Tom daar kan gaan starten met een dag per week. Prachtig nieuws, hopelijk vind hij daar eindelijk weer een zinvolle dagbesteding. Ik heb extra hoop omdat hij zelf graag hier naar toe wil gaan.Tom is zelfs gemotiveerd om met de trein daar naar toe te gaan reizen ( wow wat een mooie stap naar een stukje zelfstandigheid!!) Hij gaat nu trainen met de mensen van Leo Kanner en zij zullen hem ook de eerste keren gaan begeleiden om van en naar het CCL te reizen. Ik ben erg benieuwd hoe het gaat verlopen en of het Tom gaat lukken om uiteindelijk zelfstandig te gaan reizen. Verder ben ik met het woonproject bezig. Uit de eerste vergadering bleek dat een aantal ouders een project op lange (3-5 jaar) wenselijk vinden en dat ik, een andere moeder en iemand van een zorgboerderij in het dorp liever iets op korte termijn willen opzetten. Dat laatste gaat in een positieve versnelling en ik hoop dat daar binnen een jaar iets uit gaat komen. Het kost wat tijd en energie maar dat ervaar ik tot nog toe ( kan zo maar anders zijn over een aantal maanden..!) als positief en dat geeft me juist weer energie. Gelukkig heb ik de mensen op het Leo Kanner Brabant kunnen overtuigen dat Tom daar voorlopig nog mag blijven!! Jawel,  dat vergde wat energie en overredingskracht maar het is me gelukt!! Zo zie je maar weer, geen genoegen nemen met het standaard antwoord, blijven vechten, en dan is het prachtig dat mensen in gaan zien wat je voor ogen hebt en daaraan mee willen werken!!