Het doet me altijd goed wanneer er complimenten uit een onverwachte hoek komen.
Zo waren we laatst op een feest waar een aantal mensen deze pagina wel eens blijken te bezoeken en op die manier dus een beetje op de hoogte zijn van wat er zo al reilt en zeilt bij ons in huis.
Het kan ook zijn dat ze af en toe wat horen van Sander of mij.
In ieder geval zijn er in de loop van de avond een paar mensen naar me toe gekomen om te vertellen dat ze bewondering hebben voor de manier waarop wij de dingen aanpakken, de precieze woorden weet ik niet meer, maar het was in ieder geval iets in die strekking.
Het is dan extra leuk wanneer er ook mensen bij zijn waarvan ik niet zou verwachten dat ze ons een beetje volgen en dus ook in zekere zin meeleven!
Ik moet zeggen dat het me heel goed deed om zo veel begrip te horen, al snel verkeerde ik dan ook in een jubelstemming en bedacht me al helemaal hoe mooi de wereld toch is en wat een mooie mensen er op rondlopen.
Lang mocht mijn jubelstemming helaas niet duren omdat er ook altijd weer andere mensen zijn die je wel weer even hardhandig de realiteit onder ogen laten zien….
In dit geval was het iemand waarbij ik keurig informeerde naar de gezinssituatie en hoe het met iedereen ging.
Het antwoord was dat het goed ging en ook met de kinderen.
Nou, dat is natuurlijk altijd fijn om te horen en dat vertelde ik de desbetreffende persoon dan ook.
Als reactie weidde mijn gesprekspartner nog wel even uit over een van de kinderen wat zich blijkbaar verveelde op de basisschool, gelukkig bleek ze wel verrijking en verdieping te krijgen maar dat was nog niet voldoende.
Tja, omdat ik natuurlijk vaker dit soort dingen hoor bij “lotgenoten” vroeg ik of er al eens gedacht was aan het overslaan van een klas als het kind zich echt zo verveelde.
Nou dat onderwerp had ik dus beter niet aan kunnen snijden….
Mijn gesprekspartner liet me op niet mis te verstane wijze weten dat dit absoluut niet de bedoeling was, kinderen dienden zich in de optiek van deze persoon aan te passen aan de maatschappij en niet andersom, het kind moest maar leren hier mee om te gaan en geen flauwe kul allemaal.
Tsja daar sta ik dan toch weer mezelf een beetje lullig te voelen….
Ten eerste voor dat kind wat zich dus klaarblijkelijk enorm verveeld en er niet op hoeft te rekenen dat dit de resterende basisschooltijd nog anders wordt en ten tweede voel ik me behoorlijk aangesproken omdat ik het wel nodig vind, de “flauwe kul”.
Ik weet dat het waarschijnlijk niet de bedoeling was van deze persoon om mij te kwetsen en dat het ook wat zegt over mij dat ik dat meteen persoonlijk opneem maar ja, ik ben ook maar een mens…..in ieder geval, ik geloof dat ik snel het gesprek heb beëindigd met de mededeling dat ik naar het toilet moest , altijd handig wanneer je op een feest een ander plekje wil zoeken, en ben bij terugkomst de dansvloer maar opgedoken.
Dus de wereld is weer niet zo mooi als ik gedacht had…maar niet getreurd de leuke dingen wegen altijd zwaarder dan de minder leuke dingen!