Er was deze week een lezing in de bibliotheek met als onderwerp hoogbegaafdheid.
De organisatie van deze lezing had ik al eerder ontmoet, nl toen zij een soort van “open dag” hadden.
Zij houden zich bezig met begeleiding van Hb kinderen en hebben op woensdagmiddag (althans dat was toen) bijeenkomsten voor de kinderen.
De vorige keer vond ik deze organisatie ronduit slecht en was dan ook benieuwd of zij gegroeid waren in de afgelopen tijd.
Hun thuisadres bevindt zich namelijk een dorp verderop dus qua afstand interessant voor ons, heel wat dichterbij dan Roermond.
Nou tot de pauze heb ik het vol kunnen houden en daarna ben ik zo ongeveer gillend naar huis gegaan.
Een vreselijke lezing waarbij het publiek meerdere malen aangaf andere vragen en interesses te hebben dan dat waar de lezinggeefster het over had.
De lezinggeefster kon hier niet op in spelen en bleef vasthouden aan haar van te voeren op papier gezette lezing met drie (saaie en weinig diepgaande) casussen over HB kinderen.
Op enig moment gaf iemand uit de zaal aan dat zij wat meer specifiekere informatie wilde dus handvaten over hoe ze met bepaald gedrag van haar dochter om zou moeten gaan.
De lezinggeefster zei doodleuk dat dat in een vorige lezing aan bod was gekomen en dat het daar nu niet over ging.
Op zulke momenten knijp ik dus echt mijn tenen bij elkaar!
Hier zitten we met ongeveer 20 mensen in een bibliotheek waarvan de meeste ouders zijn van (vermoedelijk) hoogbegaafde kinderen en naar mijn idee voor de eerste keer een “deskundige” horen spreken en dan krijgen ze niet eens antwoord op hun vragen!
Deze mensen zaten duidelijk omhoog en wilden hun verhaal kwijt, wilde duidelijke informatie en handreikingen en krijgen vervolgens een oersaai verhaal dat bestaat uit drie casussen.
Dat is toch om te huilen…….
Eigenwijs als ik ben heb ik in de pauze voor ik gevlucht ben nog even wat folders van HINT bij dezen en gene in de hand gestopt.
Naar mijn mening kunnen deze mensen beter een keer naar de koffieochtend komen dan naar deze mevrouw die uiteindelijk begeleiding wil verkopen waar ik persoonlijk hele grote vraagtekens bij zet.
Jammer dat ik niemand ken die een kind daar in de begeleiding heeft want dan zou ik een wat beter beeld kunnen vormen.
Nu doe ik dat 1. Op basis van hetgeen zij verteld, nou het was al snel duidelijk dat ze veel dingen niet eens wist.Bv het bestaan van de plusklas in Den Bosch(tegenwoordig geloof ik in rosmalen) volgens haar was er in heel Brabant niets op gebied van het vinden van “gelijkgestemden” dus ik heb toch ook maar even HINT en andere stichtingen benoemd.
2. Op basis van mijn intuïtie, tja die sloeg de eerste keer dat ik haar zag al op tilt en nu weer.
Ik kan niet precies uitleggen waarom maar ik zou mijn kinderen absoluut niet door haar willen laten begeleiden.
Ik heb te veel hulpverleners gesproken die de plank misslaan en daardoor mijn lesje wel geleerd alleen diegenen die “goed voelen”komen er bij mij nog in.
Gefrustreerd kwam ik dus thuis….wordt er een keer aandacht besteed aan dit onderwerp, dan is het op zo’n manier.
Wat kunnen die mensen die daar zitten en voor de eerste keer informatie krijgen over HB daar nu mee…….
Maar goed deze bevinding is natuurlijk erg subjectief en op basis van mijn situatie dus wie weet zijn er mensen die wel wat vinden bij deze mevrouw, ik hoop het maar…….