Af en  toe kom je er achter dat je kinderen stiekem groot zijn geworden.
Gisteren waren we in de Efteling omdat opa en oma 40 jaar getrouwd waren.
De kleine nichtjes wilden natuurlijk graag naar het sprookjesbos dus dat werd als eerst aangelegd.
Een paar jaar geleden was het sprookjesbos nog een indrukwekkend gedeelte van het park en kreeg ik Job en Tom bijna niet weggesleept.
Nu werden de meeste dingen bestempeld als saai, kinderachtig of kortweg “duh”.
Verder werd alles technisch bekeken en werden Sander en ik hiervan op de hoogte gehouden.
Zo constateerden zij de volgende dingen:
Het waterpeil bij de indische waterlelies zakt wanneer het watervalletje weer gaat lopen na de voorstelling.
De stoomcarroussel gaat helemaal niet op stoom, er staat wel een trein in het midden maar die doet niets.
De vrouw die het kussen uitschud bij vrouw holle klopt niet, de veren zijn geen veren, het is gewoon schuim en daarbij komt het niet uit het kussen maar achter het kussen vandaan.
Tafeltje dekje wordt voorzien door een hologram.
Zo werden alle sprookjes onder handen genomen en min of meer ontdaan van het “sprookjes”gevoel.
Niet dat Tom en Job nu bewust de sprookjes af wilden kraken want al deze informatie kwam telkens tussendoor het was zeker niet zo dat ze op zoek waren naar dingen om af te kraken.
(behalve bij de “pissende”zeemeermin dan)
Op een flinke ruzie bij de draak waarbij Tom een flinke bos haar uit Job’s hoofd heeft getrokken is alles goed verlopen!
Dat was een paar jaar geleden ook wel anders…
Er zijn wel een paar voorvallen geweest met Tom maar die heeft ie min of meer zelf opgelost en bij zichzelf gehouden (pff wat een genot!)
Verder was Tom erg bezig met zijn nichtjes, om het hun naar de zin te maken en dat deed hij erg lief.
Job zou Job niet zijn als hij geen pech had en zo ook deze dag, in de kinderdoolhof werd hij geduwd onder een sproeier en zijn broek was dus behoorlijk nat geworden.
Het was te fris om zo te blijven lopen dus naar de EHBO waar ze reservekleding en een droogtrommel hebben (wat een service op zo’n park he ) dus dat was snel opgelost!
Verder kunnen Tom en Job natuurlijk zelf naar het toilet en hun eten en drinken bestellen en opeten zonder dat wij ons ergens mee hoeven te bemoeien.
Dat is niet zo’n hele grote verandering maar het geeft je als ouders wel behoorlijk meer rust, ik hoef nu alleen nog maar op het toilet te zijn als ik zelf moet!
Ik moet zeggen: dit was een van de leukste “gezinsuitjes”die ik gehad heb, we waren net een “gewoon”gezinnetje haha… daar kan ik weer even op vooruit!