Afgelopen donderdag kwam het bericht dat Herlaarhof een plekje vrij heeft voor Tom. Pff dat was toch even schrikken….Vrijdag daarna hadden we een gesprek op het Leo kannerhuis. Het was een positief gesprek, we hebben er een goed gevoel bij. Probleem is alleen dat zij een wachtlijst hebben van een jaar!! Dat gaat echt te lang duren. Wat we nu voor willen stellen aan Herlaarhof is dat Tom daar naar toe gaat tot er plaats is op het Leo Kannerhuis. Deze laatste gaf aan dat zij ook met Herlaarhof willen samenwerken in de begeleiding van Tom dus dat biedt perspectief. Vanmiddag weer gesprek bij Herlaarhof en dan zullen we meer weten. Het gaat nu voor ons gevoel wel even in sneltreinvaart. Heel spannend allemaal… Ondertussen genieten we nog maar even van het met zijn 4en zijn. Tom is thuis relaxed en vrolijk maar ik merk wel een spanning vanwege het feit dat hij gaat proberen om op donderdag een hele dag naar school te gaan. Afgelopen donderdag was het niet gelukt en vanochtend had hij het ook moeilijk, hij gaf zelf aan dat hij dacht dat het aankomende donderdag ook niet zou gaan lukken. Ik heb de stres meteen bij hem weggehaald en afgesproken dat het dan ook niet hoeft. Wel sneu, hij wil zo graag de afspraak nakomen maar hij kan het gewoon echt niet. Daarmee wordt meteen wel weer duidelijk dat het echt tijd is dat er een volgende stap genomen moet worden. Tom weet nog van niets en we moeten ook goed bekijken hoe we de boodschap naar hem gaan brengen… wordt vervolgd…