Ondertussen zijn we alweer 2 weken verder en de berichten blijven positief.
We merken thuis ook dat Tom rustig en vrolijk is en heel goed in zijn vel zit!
Hij heeft het ondertussen enorm naar zijn zin op de groep, hij speelt veel met zijn groepsgenoten en is druk met de liefde bezig.
Wat fijn dat hij dit soort dingen nu ook mag ervaren, voorheen had hij weinig en moeizaam contact met kinderen, nu in deze veilige omgeving kan hij dus naar hartenlust experimenteren en leren.
Waarschijnlijk heeft hij voor het eerst het gevoel ergens bij te horen en hij zit vol verhalen over wat hij allemaal beleeft met zijn groepsgenoten.
Met het telefonisch contact was het afgelopen week zelfs zo dat hij snel wat vertelde en na een paar minuten vroeg of Sander nog wat te melden had omdat hij anders liever verder ging met tikkertje spelen.
Toen ik vorige week met hem bij de arts moest zijn voor controle, schreef hij op een van de schoolborden die in de gangen van Herlaarhof hangen: Tom♥ en aan de andere kant van het hart schreef hij de naam van zijn groep.
Tja, wat kun je als moeder nog meer wensen dan dat je kind gelukkig is….
Eindelijk durf ik uit te spreken dat dit misschien wel de juiste hulp is, eindelijk zie ik weer een vrolijk opgewekt kind, eindelijk een school waar het lijkt te gaan lukken en last but not least eindelijk kan ik het los gaan laten……
Uit het laatste gesprek met de mentor van Tom kwam wederom naar voren dat hij alles goed en snel oppakt en serieus met zijn leerdoelen bezig is.
Zij vinden het zeer snel gaan.
Ik maak daarbij de kanttekening dat ik niet goed in kan schatten hoeveel de begeleiding van hoogbegaafdheid afweet en dat ik denk dat ze wellicht niet doorhebben dat Tom van daar uit snel kan schakelen.
Nu hij zo goed in zijn vel zit zal hij daar hopelijk ook meer gebruik van kunnen maken.
Eten blijft lastig, Tom had eerst vegetarisch avondeten omdat hij bijna geen vlees lust.
Probleem is dan alleen dat hij vanuit de centrale keuken dan ook gerechten zoals pasta met linzen en artisjokken kreeg.
Daar liep het natuurlijk op vast haha dat zijn geen dingen die kinderen lekker vinden!
Nu is afgesproken dat Tom gewoon met de pot mee eet en dat hij wanneer hij het vlees niet lust dat mag vervangen door extra groenten of granen.
Tom zei gisteren zelf dat dit beter ging, dus ik ben benieuwd.
School had voor het eerst de druk een beetje opgevoerd en daar had Tom wel meteen op gereageerd dus het is ook niet zo dat alles nu in een keer wonderbaarlijk opgelost is maar ik heb de hoop dat hij nu hij zo goed in zijn vel zit dat hij ook daar aan zijn problemen kan werken en een modus kan vinden die voor alle partijen acceptabel is.
Thuis zijn we bezig de regels aan te scherpen en ons wat strakker op te stellen naar Tom en Job toe hetgeen vooral voor mij lastig is omdat ik de neiging heb om voor de lieve vrede dingen door de vinger te zien en de kinderen (te veel?) inspraak te geven.
Gelukkig gaat dat Sander beter af en vinden we onze draai daarin wel.
De mentor van Tom zag op dit moment ook geen rede om ouderparticipatie op de groep in te zetten omdat zij ziet dat wij op eigen initiatief al veel dingen oppakken en daarmee thuis aan de slag gaan.
Woehaa toch een compliment wat we in onze zakken mogen steken…
Tom heeft inmiddels een heus kaartenrek zoals die in winkels gebruikt worden op zijn kamer op Herlaarhof.
Hij had dit bij een groepsgenoot gezien en vond het een leuk idee, het kaartenrek is ondertussen al aardig gevuld, iedereen die de moeite heeft genomen om wat op te sturen, bedankt, het wordt enorm gewaardeerd!
Job is op het moment erg tegendraads en vind de meest dingen “boeiend” en “lekker belangrijk”.
We zijn druk bezig iets te vinden wat we als strafmaatregel kunnen gebruiken wanneer hij over de schreef gaat.
De meeste consequenties die we hem nu hebben gegeven lijken hem weinig te deren en hebben dus ook weinig effect zodat hij vrolijk na het eten naar zijn kamer vertrekt om daar te blijven tot hij moet slapen en zonder mokken mee gaat wanneer hij uit school niet af mag spreken.
Ik denk dat we ons maar eens op de pc en gameboy gaan concentreren eens kijken of dat werkt haha.
Verder vind Job het wel prima zonder Tom om hem heen.
Vorige week vroeg hij me wanneer Tom weer naar huis komt.
Ik vertelde dat we in juli de eerste evaluatie hebben van de leerdoelen en dat er dan weer bijgesteld wordt voor weer 3 maanden en zo wordt er telkens gekeken hoe de ontwikkeling van Tom loopt en wanneer hij naar huis terug komt.
Job stelde voor dat Tom beter op Herlaarhof kan blijven wonen, tenslotte zo beredeneerde hij, heeft hij het naar zijn zin en gaat het nu beter met hem, daarbij vond Job dat het voor hem wel fijn en rustig is als Tom er niet is.
Ja, dat is dan de eerlijke wijsheid van een kind!