Voor de volgers weer de laatste nieuwtjes.
Carnaval was leuk geprobeerd haha!
We zouden dit jaar na de optocht naar een andere locatie gaan waar het, zoals men ons vertelde, wat minder druk zou zijn.
Zo gezegd zo gedaan.
Direct bij binnenkomst begon het offensief van onze zoons: “het is hier niet leuk, het is hier te druk, waarom moeten we hier naar toe, het is hier ECHT NIET leuk”, en last but not least “wat moeten we hier doen?”
Tja, het kwartje viel dus snel, en in een mum van tijd zaten we weer in de auto terug naar huis.
Daar slaakte beide jongens een zucht van verlichting, hèhè we gaan tenminste gewoon naar huis.
Jelle was zaterdags alsnog ook geveld door de buikgriep en ik kon me dus voorstellen dat hij liever thuis wilde zijn.
Wat betreft Tom hoef ik waarschijnlijk jullie echt niet uit te leggen waarom voor hem dit soort dingen verschrikkelijk zijn!
Gelukkig mochten de kinderen die avond bij mijn zus logeren zodat wij wel een avondje carnaval konden gaan vieren in den Bosch.
De rest van de vakantie is relaxed verlopen alleen op dinsdag was er voor Tom een moeilijk moment.
Hij had zelf met een begeleidster van Z-care de afspraak gemaakt om die middag naar haar toe te gaan.
Net voordat hij zou vetrekken viel een van zijn lievelingsvliegtuigjes kapot en dat zorgde zoals hij het zelf omschreef bij hem voor een “rothumeur”.
Dit hield in dat hij op de bank zat en weigerde om naar Z-care te gaan.
Ik heb hem gezegd dat hij een afspraak had en dat hij die diende na te komen en dat ik na 5 minuten van hem verwachtte dat hij klaar zou zijn.(duidelijk genoeg toch?)
Na de 5 minuten zei ik hem dat we zouden gaan(ik zag al wel aan hem dat het niet zou lukken maar ja, je doet of je neus bloedt en brengt het vooral zo neutraal mogelijk dat is nu eenmaal de beste manier)Tom weigerde weer te gaan.
Ik stelde dat wanneer hij niet zou gaan hij de tijd die hij anders daar zou zijn op zijn kamer zou doorbrengen.
Het maakte geen indruk op Tom, “Ik doe geen van beide”zei hij met een enigszins triomfantelijke stem en bleef voor zich uit staren.
Ai, wat nu? Dacht ik, nu komt het er op aan dat ik wel op de juiste manier handel, maar ja wat is nu de juiste manier???
Ik bedacht me hoe ze dat op Herlaarhof aanpakte met Tom en ineens schoot het me te binnen!!
Met een uitgestreken gezicht zei ik hem dat hij de tijd die hij nu beneden bleef er later boven bij zou komen.
Het werkte!!
Tom stond op, vertelde me nog wel even in het voorbij gaan dat ik het alleen maar erger maakte, maar liep wel naar zijn kamer.
Yes!! het klinkt misschien simpel maar het was voor mij een hele overwinning!
Er was geen groot conflict ontstaan, Tom deed wat er van hem verwacht werd, en ik behield de regie en het overwicht.
Voor alle partijen heel bevredigend dus.
Toen de tijd bijna voorbij was ben ik naar Tom’s kamer gegaan.
Ik klopte en mocht niet binnen maar kreeg de melding dat ik over een kwartier terug mocht komen haha! Ja, dat kan natuurlijk ook..
Na die tijd riep hij me en hebben we er over gepraat, daarna mocht hij weer naar beneden.
Voor de rest is het vooral gezellig geweest in de vakantie…morgen begint school weer!