De eerste weken van de vakantie zijn goed verlopen.
Tom is 5 dagen op kamp geweest, met zijn eigen groep, bij het logeerhuis van Herlaarhof.
Wat we meekregen is het redelijk goed gegaan. De laatste dag was wel erg moeilijk voor Tom ze moesten namelijk spelletjes doen.
Nu is spelletjes doen voor Tom zo wie zo al moeilijk, al die regels en al die mensen die zich niet exact aan de regels houden, (als de regels al goed uitgelegd en duidelijk zijn..dat is meestal ook niet het geval..) dat is voor hem een hele opgave.
Voor Tom zijn regels dan ook regels en in zijn beleving dient een ieder zich daar het precies aan te houden, gebeurt dit niet, zal hij daar zeker wat van zeggen en dat leidt vaak weer tot confrontaties.
Op zich al een hele opgave dus!! Nu wil het geval dat de kampweek in het teken van “ondersteboven” stond.
Alles was dus anders dan anders, ook de regels bij de spelletjes waren dus precies andersom…..Pfff jullie voelen het al aankomen…..super verwarrend dus!!
De laatste avond belde de groepsleiding dan ook op dat het niet zo goed gegaan was.
Niet alleen met Teun maar ook met anderen in de groep was het die dag niet zo goed verlopen.
We begrepen dat een kind zelfs moest worden opgehaald door de ouders omdat het niet meer ging.
In ieder geval gaf Teun aan dat hij die avond graag naar huis wilde en niet de ochtend daarna zoals eigenlijk volgens het programma de bedoeling was.
Groepsleiding informeerde ons daarover, tja wat doe je dan… we hebben hen gevraagd wat zij adviseerden en zij gaven aan dat ze vonden dat hij beter kon blijven om het kamp mee af te sluiten.
Ons onderbuikgevoel zei wat anders, zeker na het horen van hoe de dag was verlopen met de spelletjes.( en ja jullie weten het onderbuik gevoel is hier inmiddels heilig Haha)
We hebben hem dan ook die avond naar huis gehaald en dat was de juiste keuze, hij was bekaf!
Als hij langer zou zijn gebleven was het vast misgegaan en dat was voor hem ook weer een teleurstelling geworden, nu heeft hij er leuke herinneringen aan.
Buiten het kamp waren er voor de kinderen nog uitstapjes met Z-care en zijn ze met opa en oma nog weggeweest.
We hebben wel gemerkt dat het voor Tom fijner is om met regelmaat een dag weg te gaan dan meerdere dagen achter elkaar in een groep te verblijven, al weer wat opgestoken dus!!
De laatste drie weken hadden wij zelf vakantie.
De tweede week daarvan was Tom erg verkouden en benauwd, hij kon er niet van slapen en was enigszins in paniek.
Nu is dat altijd lastig bij Tom, hij is namelijk in onze beleving redelijk snel in paniek dus wanneer is het dan ernstig.
Eerst maar eens stomen boven heet water, paracetamol en kijken hoe het gaat.
Nog niet goed dus, mijn zus gebeld of ze reiki wilde komen doen, die kwam en ging met hem aan de slag, ondertussen had Sander bij zin ouders Dampo gehaald dus na de reiki behandeling kon Tom ingesmeerd met Dampo weer richting bed….
Na korte tijd stond hij weer beneden, het was echt te benauwd voor hem.
Tja, dan toch maar de avonddokter bellen, we mochten komen en Tom ging daar aan de vernevelaar en kreeg een puffer mee naar huis.
Da’s ook wat zo’n puffer, om 4 uur werd Tom weer wakker omdat hij het benauwd had, geen probleem dacht ik, even puffen en hij kan weer proberen te slapen…
Ja, dat had ik gedacht, mooi niet dus, eerst moest de gehele beschrijving van de puffer en het medicijn door Tom gelezen worden.
Na 15 minuten was dat gebeurd maar toen kwam het dilemma: de dokter had gezegd 2x puffen en de apotheker had gezegd 1x puffen…..Tom compleet in verwarring en dan wil hij dus niets omdat het niet duidelijk is voor hem.
Mijn geduld was uiteraard niet opperbest rond half 5 in de nacht en uiteindelijk heb ik hem de keus gegeven of puffen of niet maar ik ga over 5 minuten terug naar bed.
Gelukkig hielp het en besloot Tom dan toch maar te puffen.
Niet zonder slag of stoot, in de omschrijving stond namelijk dat je rustig moet zijn om te puffen en Tom trok (terecht maar hoe kan het anders wanneer je zo benauwd bent..)de conclusie dat hij niet rustig was en dus eigenlijk niet mocht puffen, verder vond hij dat hij last had van de bijwerkingen van duizeligheid en misselijkheid…
Aan mij dus de taak om dat alles weg te wuiven en hem op andere gedachten te brengen.
Ik weet niet meer hoe maar uiteindelijk is het gelukt en is hij gelukkig weer in slaap gevallen.
Jammer was wel dat hij net die dagen met opa en oma naar de camping zou zijn gegaan dat kon dus niet doorgaan maar ach volgend jaar weer nieuwe kansen!
Volgende keer meer over de vakantie!!