Ik zou nog wat meer vertellen over de vakantie.
In de laatste week van de vakantie zijn we nog een midweek naar Duinrell geweest. Het was een geslaagde week. Wat ik erg leuk vond was dat we de avonden met zijn 4en hebben doorgebracht en lekker hebben gekletst.
Je merkt dan echt dat de jongens ouder worden en al over van alles mee kunnen praten, het is leuk om hun ideeën, visies en fantasieën te horen.
Verder konden de jongens ook al zelfstandig het park in en heeft vooral Tom met de buurkinderen vriendschap gesloten en daar ook veel mee gespeeld.
Een middag zijn we naar de zus van Sander in Scheveningen geweest, lekker even naar het strand en daarna bij haar en haar kinderen gegeten.
Reuze gezellig, ware het niet, dat Jelle de middag aan het strand minder leuk vond.
Hij kroop in een hoek tegen een windscherm en heeft alleen maar geroepen, ik wil naar huis, ik wil naar huis, ik wil naar huis, het is hier saai, kunnen we gaan…..
Pfff, als de een niet moeilijk doet dan is het dus de ander wel haha!!
(er zijn mensen in onze vriendenkring die dit zeker zullen herkennen…)
Een “normale”dag(dat iedereen tevreden en blij is) zullen wij niet snel mee gaan maken denk ik, maar goed het zij zo.
De laatste zondag van de vakantie hebben we een bezoek gebracht aan een meisje wat bij Tom op Herlaarhof zat en waar hij een beetje verliefd op is.
Wij vonden dat we een bezoekje moesten plannen omdat het voor hem erg belangrijk is, en wij zelf nog wel weten hoe verliefd je op deze leeftijd kunt zijn……
Zo gezegd zo gedaan, dus we gingen richting Rotterdam met een kind wat best en beetje zenuwachtig was!
De ouders van het meisje kenden we niet goed.
Omdat zij met openbaar vervoer moesten komen naar Vught waren zij vaak niet aanwezig op de standaard ophaal- en vertrektijden van de kinderen op Tom’s groep op Herlaarhof dus het was ook even afwachten of daar een klik zou zijn.
Dat laatste was geen probleem, dat zat wel goed en met de kinderen ging het ook goed, die waren blij dat ze elkaar weer zagen!
We merkten dat de ouders van het meisje het zelfs wel prettig vonden om eens met “gelijkgestemden” te praten, omdat zij de contactmomenten met de andere ouders van de groep hadden gemist was dat voor hen iets wat ze nog niet zo kenden.
Ook voor ons is het altijd weer fijn om weer met mensen te praten die soortgelijke ervaringen hebben dat doet altijd goed, je weet dan dat je niet de enige bent die door zo’n proces gaat, het schept toch een soort band.
Met een goed gevoel gingen we dan ook weer huiswaarts en was de vakantie weer aan een einde gekomen.