En dan is het alweer herfstvakantie!
De vakantie begon voor Tom met een logeerweekend op Herlaarhof.
Hij had er zin in, en vertrok in een vrolijke bui.
’s Avonds laat kregen we een sms van hem dat het niet meer ging, dat douchen was mislukt en dat hij straf had gekregen.
Wij zaten op dat moment uitgeteld op de bank vanwege een aantal heftige dingen die op dit moment spelen en die erg veel energie vragen, Pfff ook dat nog…
Gebeld naar de leiding en die gaf uitleg over wat er gebeurd was.
Tom was zonder problemen naar de douche gegaan, daar bleek dat de douchekop verstopt zat en dat er bijna geen water uit de douche kwam, Tom vond het lastig om op die manier te douchen.
Na overleg met de leiding werd er afgesproken dat Tom dan in de douche ernaast zou gaan douchen.
Jammer genoeg was die douche ook niet zoals het hoorde…
De douchekop kon niet opgehangen worden, wat inhield dat je de douchekop in je hand moest houden tijdens het douchen of op de grond moest leggen waarbij ik me zo voorstel dat het water alle kanten uitsproeit!
Dat kan natuurlijk enorme humor zijn, maar niet voor een autist die het liefst heeft dat alles gaat zoals het behoort te gaan en in de war raakt van dingen die anders lopen.
Het lukt Tom dus ook niet om in die douche te douchen.
Hij is naar de leiding gegaan om met hen naar een oplossing te zoeken, dat hebben zij ook echt geprobeerd maar ik schat in dat het voor Tom al niet meer haalbaar was om nog te schakelen na deze voor hem enorme obstakels.
De oplossingen die zij aandroegen stuitte dan ook allemaal op weerstand bij Tom.
Het hele voorval leverde Tom kamerstraf op omdat de regel op het logeerhuis is dat je moet douchen en doe je dat niet is kamerstraf de consequentie.
Ik sta volledig achter zo’n regel alleen vind ik dat in dit geval er wellicht iets soepeler met de regel had mogen worden omgegaan.
Zeker omdat douchen voor Tom al een hekel punt is en hij wel de intentie had om te gaan douchen, maar de omstandigheden maakte het voor hem erg moeilijk.
Tijdens de straf op zijn kamer had Tom geluiden gemaakt en was daar door de leiding op aangesproken wat resulteerde in extra kamerstraf boven op de eerdere straf voor het niet gaan douchen.
Dat was voor Tom even te veel, hij snapte het niet meer en was intens verdrietig.
Waarbij hij waarschijnlijk(misschien niet eens met die bedoeling) ook weet hoe hij het brengt en wat onze zwakke plek is.
Daar zaten we dus, op de bank, al helemaal leeg van allerlei andere dingen en nu kwam ook dit er nog tussendoor..
In eerste instantie besloten we dat we Tom niet zouden gaan halen maar na een telefoongesprek hadden we er toch geen goed gevoel bij.
Zeker speelde bij ons ook de vroegere ervaring van BE-active mee waar Tom ook was vastgelopen op douchen en toen zichzelf uit pure frustratie de haren uit het hoofd heeft getrokken.
Het heeft maanden geduurd voordat hij weer kon douchen, dat willen we niet nog eens meemaken.
Dus hebben we hem ’s avonds om 23.00 nog opgehaald, een actie, waar de leiding niet echt blij mee was.
Thuis was er ook iemand niet blij.
Job lag met tranen in zijn ogen in bed, hij had zich zo verheugd op “zijn” weekend.
Dat breekt dan ook je hart…
Ja, het leven bestaat uit keuzes en die zijn soms reuze moeilijk!