Mail 1
Dag Jaqueline en Sander,

Tom heeft een moeizame ochtend. Hij heeft veel en lang zijn time-outs nodig.
Bij aardrijkskunde is hij net uit de les gezet, omdat hij weigerde naar de leerkracht te luisteren.
Hij moest zijn tafel laten staan waar de leerkracht hem had neergezet. (tom bleef tafel naar voren schuiven, weg van een leerling die achter hem zit)
Dit weigerde hij.
Als strafwerk moest hij blz. 26 uit zijn aardrijkskunde boek overschrijven. Dit weigerde hij bij mij op het kantoortje ook.
Dit heeft als gevolg dat hij thuis het strafwerk moet maken. Morgenochtend moet hij dit bij mij inleveren.
Zouden jullie hem hieraan willen herinneren vanmiddag? Dit staat nl. niet in zijn agenda.

Groetjes,

Mail 2
Dag, Jaqueline en Sander,

Ook bij aanvang van het lesuur om 13.45u weigerde Tom zijn tafel 10 cm naar voren te zetten. (naar dezelde plek als docent ak vanochtend zei).
Tom kan niet aangeven waarom niet. Hij blijft hangen bij:’ik wil mijn tafel daar laten staan’.

Wanneer hij zijn tafel laat staan zoals hij zelf wil, staat de tafel te dicht op klasgenoot. Voor hem heeft hij nog genoeg plek. Het was ook niet zo dat de leerling voor hem storend of ander vreemd gedrag liet zien.
Tom kon dat laatste beamen.

Hopelijk kunnen jullie ook nog met hem bespreken dat hij naar leerkracht moet luisteren; ook wat betreft de tafel.

groet,

mail 3
En nu dan het laatste mailtje rondom Tom en zijn tafel.
Aan het eind van de dag hebben Tom en ik het opgelost door met tape op de grond aan te geven waar zijn tafel moet staan. Uiteindelijk kon hij dit accepteren.

Wij willen wel benadrukken dat dit echt niet de gang van zaken moet zijn binnen onze havo/vwo voorziening waarbij we willen aansluiten bij zo regulier mogelijk. Aangezien met tape op de grond om tafelplek aan te duiden niet bepaald regulier is. Hopelijk begrijpen jullie dit.
En hopelijk heeft Tom nu middels dit steunpunt morgen een fijnere dag.

het huiswerk staat allemaal correct in zijn agenda.

groetjes,

onze reactie per mail
Beste ……,
We hebben met Tom besproken dat hij (ook van ons) zijn strafwerk moest maken.
Tomweigerde dit, hij gaf aan dat hij het niet eerlijk vind dat hij strafwerk krijgt terwijl de leerkracht (in Tom’s beleving) zonder overleg of aankondiging zijn tafel heeft verschoven.
Wij weten uit ervaring dat Tom moeite heeft met situaties waarin gehandeld wordt zonder dat hij (naar zijn gevoel)inspraak heeft), hij blokkeert dan meestal en is niet meer in staat om dat om te buigen, hetgeen wat vanmiddag in de klas gebeurd is, dit gecombineerd met zijn onvermogen om hiërarchie te (h)erkennen en zich in te leven in een ander levert vaak problemen op zoals vandaag.
Wij vinden het voor alle partijen erg vervelend dat het zo gelopen is.
Als ouders vinden wij het belangrijk dat Tom weet dat wij achter de leerkrachten staan en wij hebben dan ook aangegeven dat hij het strafwerk moest maken.
Als consequentie hebben wij gesteld dat Tom eerder naar bed moest wanneer hij het niet zou maken.
Deze straf heeft Tom dan ook gekregen omdat hij het niet wilde maken.
Tom vond het verwarrend dat hij thuis straf kreeg voor iets wat op school gebeurd is en liep daar ook op vast.
Hij keerde in zichzelf, was moeilijk bereikbaar en erg verdrietig.
We denken dat de spanningen van Tom ook te maken hebben met de verandering in het lesrooster, dit heeft hem het hele weekend erg beziggehouden.
Verder raakt het ons erg dat we weer eens te horen krijgen dat “het niet de gang van zaken is” we hopen dat jullie begrijpen dat het voor ons net zo moeilijk is als voor jullie en dat wij niets liever zouden willen dan dat ons kind geen problemen zou hebben en niet naar een cluster 4 school zou hoeven gaan maar naar regulier onderwijs met geen tape op de grond…

Groetjes Jacqueline en Sander

Even mijn hart luchten:
Tja, daar gaan we weer, het stukje over de gang van zaken raakt mij echt heel erg, tranen lopen dan over mijn wangen. Dit hebben we al zo vaak gehoord, hoe vaak moet je horen dat je kind niet voldoet aan het verwachtingspatroon van de buitenwereld? En dat men de illusie heeft dat wij dat met een gesprek kunnen veranderen bij Tom! Dat zouden we willen! Niets liever dan dat! Ik heb dan ook zoals het hoort vanavond precies gedaan wat “men” van mij zou verwachten. Gezegd dat hij het strafwerk moest maken omdat de leerkracht nu eenmaal altijd gelijk heeft en dat wanneer een leerkracht geen gelijk heeft in de ogen van Tom het nog steeds zo is dat je moet doen wat een leraar opdraagt, en dat het ook zo gaat als je voor een baas werkt. Daarbij heb ik aangegeven dat wij ook vinden dat Tom zijn strafwerk moet maken. Tja, alsof dat hielp….uiteindelijk escaleert het dan in een soort strijd met een Tom die niet toegeeft. Waarschijnlijk begrijpt hij het ook echt niet. In zijn beleving had de leerkracht even kunnen aankondigen dat de tafel verschoven werd en aangezien dat niet is gebeurd blijft hij bij zijn standpunt dat hij geen strafwerk hoeft te maken. Ook mijn punt dat met het maken van het werk alles voorbij zou zijn en met het niet maken van het werk het wellicht nog erger wordt maakte absoluut geen indruk op Tom. Hij ging geen strafwerk maken. Dus moest hij voor straf eerder naar bed. Pff dat kost dus bakken vol met energie en doorzettingsvermogen om dat voor elkaar te krijgen tussen de discussies en huilbuien door. Job en Sander konden niet eens meer rustig tv kijken en zijn van ellende op Job’s kamer gaan zitten. Maar ik heb doorgebeten en Tom is eerder naar boven gegaan. Als een hoopje ellende kroop hij in bed, hij zat er helemaal doorheen. Ik heb op mijn tanden gebeten en ben zo neutraal mogelijk bij mijn standpunt gebleven. “ik weet niet of het morgen wel lukt om naar school te gaan” klonk er een benauwd stemmetje van onder de dekens… Ja druk opvoeren werkt eigenlijk altijd averechts, dat had ik kunnen weten… ik heb hem lekker ondergestopt en gezegd dat ik heel veel van hem hou en daarna ben ik beneden direct oma gaan bellen of ze morgen stand-by wil staan voor het geval het Tom niet lukt om naar school te gaan. Toen de mail terug naar school en nu lekker even mijn frustratie hier luchten haha!