Aanloop naar de halve maan

…19 september gaat Tom naar de groep halve maan in Goirle. Woensdag 7 september hebben we kennismakingsgesprek en gaan we de groep en Tom’s kamer zien. Spannend dus! Wij kijken er naar uit en ik moet zeggen dat Tom er ook naar uit lijkt te kijken! Vandaag zijn we begonnen met het (in gedeeltes) opruimen van zijn kamer en uitzoeken wat mee gaat naar de halve maan en wat hier blijft. Ik denk dat dit goed is voor het proces, zo kunnen we allemaal wennen aan het idee dat Tom straks niet meer thuis is. De vakantie is goed verlopen. Toen bekend was dat er voor Tom na de zomervakantie een plekje was en hij daar positief op reageerde hebben we nog snel een last minute bij Center parcs geboekt. Ideaal voor Tom, het is bekend terrein dus hij wist precies waar hij aan toe was en hoe alles er uit zou zien. Er zijn dan ook geen strubbelingen geweest rondom het huisje en de slaapkamer. Dat alleen al is een verademing! Job had gedurende drie dagen ski les en heeft daarvan genoten. Verder hebben de kinderen veel tijd doorgebracht in het zwembad, altijd leuk! De rest van de vakantie is erg rustig geweest, we hebben niet veel activiteiten ondernomen. De meeste dingen zijn toch te moeilijk voor Tom dus het was goed zo. Als Tom straks start op de halve maan krijgt hij dagbesteding. In de ochtend volgend de jongeren die niet naar school gaan trainingen en worden er dingen gedaan die hun interesse hebben. Voor Tom zou dat bijvoorbeeld ook kunnen zijn dat er een ICT-er komt om met hem te werken. In de middag komt er een leerkracht van de school waar hij wordt ingeschreven(in Goirle) en die gaat met de jongeren aan de slag. Het doel is om de jongeren terug te krijgen in de schoolbanken. Een nobel streven dus!! Ik ben erg benieuwd, ik hoop dat het gaat lukken. Job is vorige week gestart op middelbaar onderwijs. Hij doet zijn ding en verwacht niet al te veel bemoeienis van ons haha! Elke ochtend om half 8 gaat de bel en staat de eerste van zijn vriendjes waar hij mee naar school fiets voor de deur, rond 8.40 als de club compleet is, fietsen ze aan. Haha grappig om te zien. Een nieuwe fase! Het verschil in zelfstandigheid tussen Tom en Job wordt wel steeds meer zichtbaar dat dan weer wel. Wij zullen echt wel even moeten schakelen wanneer Tom niet meer thuis is. Een dubbel gevoel, aan de ene kant kijk ik er naar uit en aan de andere kant zal het ook wel stil zijn in huis. Maar goed de gedachte dat dit het beste is voor ons allemaal houd ik vast. Sterker nog het is geen gedachte, het is een overtuiging! Tenslotte hebben we er alles aan gedaan en kunnen we Tom nu in liefde laten vertrekken naar de groep wetende dat dit de beste oplossing is. We zijn nu nog druk met alle voorbereidingen. Zo is er de kledinglijst met spullen die Tom mee moet nemen. Een goede stok achter de deur om Tom er van te overtuigen dat we echt nieuwe spullen moesten gaan kopen. Tom vind dit altijd erg moeilijk maar het is gelukt en bijna alles is in huis zodat hij daar netjes kan starten. In het kader van kleding en zelfstandigheid kwam Tom op het idee dat hij wel graag kleedgeld wilde hebben. Dat vinden wij gezien de stap die hij gaat nemen een goed plan, zeker omdat hij er zelf mee kwam en omdat kleding kopen voor en met Tom erg problematisch is. Als hij dit zelf kan leren is dat mooi meegenomen! Dus Tom heeft gekeken op de site van NIBUD wat het advies was voor kleedgeld per maand voor een kind van zijn leeftijd. Samen met mij heeft hij zelf nog een lijst gemaakt van wat de kosten zouden zijn en dat hebben we vergeleken met het advies van het NIBUD. Zo zijn we tot een bedrag per maand gekomen wat wij zullen overmaken op Tom’s rekening. Dat leverde een volgend probleem op. Tom wil namelijk graag dat wij dat op een spaarrekening storten en zijn zakgeld op zijn lopende rekening.  Hij zou dan wanneer hij kleding wil gaan kopen zelf geld van zijn spaarrekening naar zijn lopende rekening kunnen overboeken. Leuk gedacht, ware het niet dat rabobank internetbankieren (wat hij dan zou willen gaan doen) pas goedkeurt vanaf 15 jaar. Een gesprek met de rabobank dus. Gelukkig begreep de juffrouw die ons te woord stond het probleem en zij heeft er voor gezorgd dat er een uitzondering wordt gemaakt voor Tom zodat hij al op zijn 13e mag internetbankieren. Er moest wel een speciale overeenkomst worden gemaakt die wij moesten tekenen en nu is het mogelijk. Super dus! Fijn dat er ook nog bedrijven en mensen zijn die met je meedenken! Op dit moment zit Tom best goed in zijn vel, vanochtend hadden we medicatiecontrole (voor de 0.25 mg risperdal per dag) en alles was goed. Tom was bijna 3 cm gegroeid in ongeveer 3 maanden en niets aangekomen. Netjes dus! Hij was er zelf ook behoorlijk trots op! De pubertijd in de vorm van acne begint ook echt door te zetten en het feit dat hij nog steeds  veel moeite heeft met douchen werkt daar natuurlijk ook niet aan mee. Het favoriete stopwoord bij alles wat we zeggen is “gefeliciteerd” . Tja daar proberen we ons maar niet te veel aan te storen…haha dat zal bij andere kinderen echt niet anders zijn.

Geef een reactie