Ik heb een dipje…of liever gezegd ik heb een DIP!!!
De afgelopen tijd is me niet in de koude kleren gaan zitten.
Al die teleurstellingen en afwijzingen stapelen zich mooi open ik merk dat ik totaal geen energie meer heb om, behalve me verdrietig te voelen, nog iets te doen.
Gelukkig begrijpt Sander de situatie heel goed (ik heb het wel getroffen met zo’n man!) en heeft hij zich onmiddelijk vrij gemaakt van zijn werk om mij te ondersteunen.
Wat een opluchting…even ademhalen en wat ruimte voor mezelf hebben….Sander die de kinderen naar school brengt, de vervelende telefoontjes pleegt en de akkefietjes tussen de jongens oplost!
Tegelijkertijd is het ook eng want nu ik de ruimte heb wordt ik ineens weer enorm met mezelf geconfronteerd…
Ik merk dat het me nog niet lukt om rust te vinden maar de wetenschap dat sander me begrijpt en dat ik nu even niets alleen hoef te doen heeft al enorm veel last van mijn schouders genomen.