Mijn zoon is speciaal.
De meeste mensen hebben begrip voor een kind dat zichtbaar anders is maar wanneer je aan een kind niet meteen iets kunt ontdekken is dat begrip ver te zoeken.
Door ouders aan de schoolpoort wordt besloten dat ik mijn kind niet kan opvoeden en in winkels dat ik mijn kind wel eens een draai om zijn oren mag geven in plaats van voor de vijfde keer iets uitleggen wat hij niet begrijpt.
Op sociale gelegenheden vind men dat ik niet zo veel mijn kind in de gaten moet houden en dat ik echt niet op al zijn vragen antwoord hoef te geven.
Zeer zeker hoef ik niet meer aan een kind van bijna zeven uit te leggen dat hij geen andere kinderen mag slaan want daar ben ik dan opvoedkundig gezien veel te laat mee.
Soms laat ik de mensen maar praten maar regelmatig neem ik wel de moeite om uit te leggen wat er aan de hand is.
Ik heb een kind met een hoog IQ, dat op de gedane test verbaal zeer hoog scoort en performaal (is handelend vermogen) bovengemiddeld scoort dus is er een grote kloof tussen deze twee.
Zijn verbale vermogen is vele malen groter dan zij performale vermogen.
Mijn zoon vertoond gedrag wat sterk doet denken aan PDD-NOS maar zo schrijft de psychiater in zijn rapport ” niet alle kenmerken wijzen eenduidig in die richting.”.
Een zoektocht door literatuur en op Internet levert mij vervolgens ook nog de informatie op dat het ook zo kan zijn dat bij hoogbegaafden (onterecht) PDD-NOS als diagnose wordt gesteld terwijl hun gedrag puur te maken heeft met hun begaafdheid en het niet snappen van de wereld om hen heen doordat zij de dingen anders zien en beleven dan de meeste mensen.
Volgens de externe begeleider van school mag ik officieel mijn kind niet hoogbegaafd noemen maar zou de definitie participeel hoogbegaafd moeten zijn, dit omdat zijn sociale gedrag vaak niet volgens de in onze samenleving geldende normen is.
Verder denken de hulpverleners ook aan concentratiestoornissen oftewel ADD.
Tja, dat leg je niet zo maar even uit op een gezellig feestje….
Als nu meerdere van bovenstaande zaken met zekerheid was geconstateerd zou het misschien iets makkelijker zijn, maar het punt is dat alleen het hoge IQ met zekerheid is vastgesteld.
Het is al een kunst om alle bovenstaande zaken uit te leggen aan iemand die er nog nooit van heeft gehoord en het is dan extra ingewikkeld om ook nog eens te vertellen dat mijn zoon alleen gedeeltes van deze problematiek heeft.
Ik zie mensen denken: Heeft ie het nu wel of heeft ie het nu niet???
Vervolgens heb ik zelf het idee dat mensen ook twijfelen aan mijn verstand………
Soms is het dus gemakkelijker om te zeggen dat hij PDD-NOS heeft dan uit te leggen dat niet alle kenmerken eenduidig in die richting wijzen.
Tenslotte is PDD-NOS al een vorm van autisme waarbij de persoon, als ik het goed begrepen heb, niet alle kenmerken van autisme vertoont.
In feite vertoont mijn zoon dus niet alle kenmerken om tot de groep die niet alle kenmerken heeft te behoren…….
Kom daar zelf nog maar eens uit!