In de vakantie hebben we Tom laten testen bij een kinderpsycholoog.
Dit om een goed beeld te krijgen van zijn sterke en zwakke kanten zodat de nieuwe school weet waar ze op in moeten steken.
De test duurde een ochtend.
Bijzonder was dat Tom de mevrouw die de test bij hem af nam geen hand wilde geven, ik weet dat aanrakingen voor autistische mensen vaak moeilijk zijn maar ik heb niet eerder meegemaakt dat Tom iemand geen hand wilde geven.
Toen ik Tom op kwam halen kwam hij met een boos gezicht uit de testruimte gelopen.
Oeioei dacht ik, dat is niet goed gegaan….
De mevrouw riep me ven binnen en legde uit dat ze het min of meer expres zo ver had laten komen bij Tom zodat ze zelf kon ervaren hoe Tom blokkeert.
Nou dat was goed gelukt!
Ik riep Tom bij me en vertelde dat het een onderdeel van de test was dat ze de vragen zo moeilijk maken dat iemand in de war of boos raakt.( In Tom’s geval was dit doorvragen op persoonlijke dingen zoals gevoel)
Daar kon Tom wel weer de humor van inzien en er hartelijk om lachen, gelukkig konden we dus weer opgewekt de deur uit.
Wel handig dat ik sommige dingen bij Tom wel goed aanvoel en er dan een leuke draai aan kan geven voor Tom en zijn omgeving.
Humor slaat bij Tom vaak heel goed aan en kan hem dan uit een negatieve spiraal halen.
Na een week of 2 mochten we op gesprek komen als toelichting op het verslag dat gemaakt was naar aanleiding op het onderzoek.
Het meest bijzondere wat naar voren kwam uit het verslag was dat de verbaal-performaal kloof geheel weg was(??) En dat hij wat lager scoorde op intelligentie.
Gaande het gesprek bleek ook hoe dat laatste ontstaan was, Tom blokkeerde op een paar onderdelen van de test vooral het gedeelte waar hij zinnen af moest maken als “het leukste wat ik ooit heb meegemaakt heb is:” Ik heb een hekel aan” mijn vervelendste moment was:”Tom kan hier niets mee en gaf dus geen antwoord.
Geen antwoord telt als lage score en vandaar dat de test wat lager uitviel.
Ook weigerde hij iets een tweede keer te bekijken bv. Een puzzel waar hij een stukje op zin kop had liggen, dat had hij anders kunnen corrigeren maar Tom is daar rigide in en laat het werkje zoals hij het de eerste keer heeft gemaakt.
Afijn, al met al niet zo heel interessant de vraag van ons was meer: kunnen jullie ons ook tips en adviezen geven bijvoorbeeld wanneer Tom blokkeert.
Helaas dat konden ze niet….Tom stond zelfs in hun top 5 van meest bijzondere kinderen ooit getest vanwege de manier waarop hij zijn test gemaakt had, zij vonden het erg moeilijk om hem te motiveren en hadden het er zelfs nog in een bespreking over gehad.
Ja haha, Leuk zo’n top 5 of zoals de psycholoog het ook uitdrukte: “voor ons zijn zulke kinderen de krenten in de pap”maar wat hebben we er aan als ze verder geen hulp kunnen bieden…. Story of Tom’s life….
Maar goed dat wij zo niet denken en door blijven zoeken naar oplossingen om ons en zijn leven aangenamer te maken!