Wat speelt er op dit moment:
Tom weigert stelselmatig zijn tanden te poetsen, er is in zijn beleving altijd wel een reden om het niet te doen.
Bijvoorbeeld:
-Job heeft eerst gepoetst: we hebben maar een oplader..(het is überhaupt al een wonder dat hij een tijd met de elektrische borstel heeft gepoetst daar moest hij eerst niets van hebben) dus is de houder “vies” en gisteren was het gewoon een statement: als Job eerst poetst dan doe ik het niet meer.
-zijn tandenborstel is in zijn ogen vies: ik zie er niets aan
-er heeft een spin aan zijn tandenborstel gezeten: kan zijn ik heb het ook niet gezien
-de juiste tandenpasta ligt niet op de plaats
-de tandenborstel is kwijt: meestal heeft Tom hem de vorige dag boos weggesmeten (vinden we hem, meestal op de grond, dan is ie vies en moet er een nieuwe tandenborstel komen)
-Tom treuzelt net zo lang tot er bij ons enige mate van ergernis bovenborrelt, dat is voor hem aanleiding om te blokkeren en dus worden de tanden niet gepoetst.
-Job is ook in de badkamer en voor Tom is er dan wel een reden te bedenken waaraan volgens hem Job schuldig is en die er voor zorgt dat hij niet kan poetsen.
Douchen: eigenlijk een beetje als bovenstaand alleen zijn de redenen net iets anders maar die kunnen jullie zelf wel verzinnen.
Als Tom echt niet wil houd dit dus op, ik kan het niet opbrengen hem te dwingen en onder de douche te slepen.
Als ik het geduld op kan brengen lukt het me vaak om heel omslachtig het voor elkaar te krijgen, ik moet dan rekenen op zeker een half uur en alles heel luchtig brengen of beter nog het aan elkaar praten met grapjes en als ik mazzel heb haakt hij niet halverwege af.
Op sommige avonden is voor Tom “aan de wasbak wassen” of in bad een optie.
Als Tom met een bad/douche ritueel bezig is moeten we van hem elk moment in de buurt blijven gaan we uit de badkamer dan roept hij ons onverbiddelijk terug, er is altijd wel een reden voor hem.
Eten: Zolang het aardappelpuree met een klein beetje spinazie en vegetarische balletjes zijn is het meestal goed. Het is wel zo, dat wanneer hij denkt dat de jus anders is, er niet gegeten wordt. Het mag ook niet te veel of te weinig spinazie zijn want dan wordt het ook afgekeurd.
Pasta met kaas en friet vind hij lekker en daar heeft hij over het algemeen geen moeite mee.
Brood is lastig, er moet een keuze gemaakt worden wat er op moet, dat is vaak al een reden om vast te lopen en geen brood meer te willen.
Als hij wel een keuze kan maken, kan er nog van alles wat kan gebeuren het brood is niet goed gesneden, er zit in Tom’s beleving iets vies op het brood of het bord, het had geroosterd moeten worden.
Dan eet hij het niet op of als we de moeite nemen nieuw te maken wel.
Drinken: eigenlijk niets behalve wat ranja met zijn pilletjes en op dit moment de a-c-e drank van de Aldi.
Wanneer hij erge dorst heeft pakt hem gelukkig wel water.
Naar bed gaan: Om 8 uur is het altijd moeilijk, het computerspel is nog niet af, het boek is nog niet uit, In zijn beleving zorgt Job er voor dat hij niet naar boven kan, enzovoort.
Op dit moment bereidt hij dit erg uit en verlegd de grens, hij gaat zelf bepalen wanneer hij naar boven gaat en hangt dit op aan iets dus bv het boek moet eerst uit.
Zo ook vanavond en dan komt het er op neer dat Sander en ik hem tegen zijn wil naar boven “slepen”.
Wij vinden dat dit een regel is waar hij zich aan moet houden ( ja Loes, we zijn er uit, gelukkig!)
Eindelijk boven komt het tandenpoetsen in beeld haha.
Pyjama aan is lastig, dat duurt een eeuwigheid omdat er tussendoor nog van alles moet gebeuren.
Als alles achter de rug is en hij heeft wat te doen zoals lezen, knutselen, lego bouwen dan gaat hij dat doen tot hij moe is (soms pas om 22.30) en dan roept hij ons om onder te stoppen.’
Heeft hij niets te doen dan “stalkt” hij ons en vind dat wij hem moeten voorzien van ideeën.
Meestal probeert hij met onderstoppen nog een “praatje”aan ons te ontfutselen wat ook snel 20 minuten duurt.
Soms leest hij nog wanneer wij al gaan slapen.
Taxivervoer heb ik al in het vorige stukje beschreven en dat houd in dat ik hem elke ochtend breng en dat Job die tijd alleen thuis zit.
Dat kan job wel hij is 9 maar het is wel zo dat alle aandacht weer naar Tom gaat.
Uitstapjes:
Heel simpel als Tom niet wil, dan kunnen we niet gaan (zoals goed vrienden van ons afgelopen zomer van heel dichtbij hebben meegemaakt..) of zorgen we dat er oppas is voor Tom.
Oppas houdt op dit moment in mijn ouders, mijn zus (kan niet genoeg zeggen hoeveel zij voor ons betekenen)
Verder wil Tom nergens heen, opvangmogelijkheden genoeg die we kunnen realiseren met PGB maar Tom wil niets helaas.
We zitten dus met het hele gezin in een modus waarbij alles zo simpel mogelijk is en er geen uitspattingen zijn.
Het fijnste is het weekend waarin er niets moet en iedereen gewoon zijn ding kan doen, heerlijk genieten!!
Goed bovenstaande geeft het al weer, we lopen weer op eieren, Tom zit niet goed in zijn vel en dat is pittig voor het hele gezin en waarschijnlijk nog het meeste voor Tom.(Hoewel we Job in dit verhaal ook zeker niet mogen vergeten die heeft weer heel wat te incasseren omdat Tom hem op de huid zit en overal van beschuldigd)