Uiteraard voel ik me als moeder schuldig wanneer ik de laatste log terug lees.
Niet dat het niet waar is of dat ik schromelijk overdrijf nee, dat allerminst het is meer dat er ook mooie en leuke momenten zijn.
Die heb ik in dat stukje achterwege gelaten ( als ik eerlijk ben waren er in die week ook niet zo veel..)
Wanneer Tom goed in zijn vel zit is het een heel vrolijk kind, hij is goed in taalgrapjes en maakt die dan ook veel, hij en ik kunnen daar enorm om lachen.
Ik merk dat Tom erg zijn best doet om lief en attent te zijn daar waar het hem lukt.
Hij gaat dan thee zetten, deelt zijn eigen snoep uit en maakte laatst uit zichzelf de vaatwasser leeg.
Op zulke momenten is hij ook erg lief en begripvol naar Job, hij helpt hem met computerspelletjes en vertaald de moeilijke Engelse teksten van de Wij.
Zelfs wanneer Job dan geïrriteerd raakt door het spel en tegen Tom gaat schreeuwen blijft hij koel en rustig…onvoorstelbaar…
Hij kletst dan over van alles en nog wat en is een heerlijke gesprekspartner, die je graag met feiten om de oren slaat en informatie opzuigt, hij gaat dan wat doen met zijn creativiteit en knutselt of gaat met Sander een huis ontwerpen op papier.
Op dit moment is hij op de pc bezig met een programma wat geheel Engelstalig is en waarin hij zelf dingen kan ontwerpen.
Wanneer zo iets zijn interesse heeft gaat hij er ook voor, dus dat Engels is geen probleem dat heeft hij zichzelf aangeleerd.
Heel af en toe vraagt hij me wel eens een woord te vertalen, maar over het algemeen weet hij meer dan ik.
Dat is dan wel weer grappig, Job vraagt mij soms om uitleg van een woord, ik weet het vaak wel maar sta me nog te bedenken hoe ik dat woord of die zin op de juiste manier vertaal, nou ik kan me de moeite besparen, Tom roept dan al vanuit het hoekje waar hij bezig is en geeft de precieze omschrijving.
Mooi.. die jeugd die een stuk sneller schakelt dan wij!!
Pas kreeg ik van Tom een briefje met daarop de tekst: waardebon voor een knuffel.
Dat briefje mag ik bij hem inleveren wanneer ik wil, hij beloofde me dat hij er nog meer zou maken.
Ja, daar wordt je toch een gelukkig mens van!!
Het feit dat ik zo duidelijk zie dat Tom zo enorm zijn best doet maakt altijd weer een hoop goed, wanneer ik dat niet zou merken zou het niet vol te houden zijn denk ik, nu geeft het me weer moed en energie.
Trouwens…. lief van jullie lezers, al die reacties, daar geniet ik van!!