Op de groep van Tom zijn ze nu met de laatste behandelfase bezig.
In de praktijk komt dit in het geval van Tom er op neer dat ze hem steeds terugwerpen op zijn zelfstandigheid.
Op momenten dat hij “vastloopt” en hulp vraagt geven ze hem die hulp niet maar laten ze hem zelf naar oplossingen zoeken.
Het blijkt dat dit voor Tom heel moeilijk is en dat hij daardoor soms in paniek raakt.
De paniek uit zich door te schreeuwen, proberen de leiding in het gesprek te nemen en hulp af te dwingen, dit alles om controle te houden op de situatie en, als niets van dat alles helpt, op de grond te gaan liggen en niet meer in staat zijn om iets te doen.
De groepsleiding kijkt nu in hoeverre Tom op die momenten zelfstandig kan functioneren en of het hem lukt om dan zonder hulp van zijn omgeving tot een oplossing te komen.
Tot nu toe lijkt het laatste niet het geval…
Als dat zo blijft heeft het gevolgen wanneer Tom weer naar huis komt.
25 november hebben we een gesprek over hoe het naar huis gaan zal gaan verlopen.
Ik ben wel op de hoogte gebracht van de nieuwe regeling die de overheid per 1 januari in gaat voeren: afbouwen en dus geleidelijk aan terug naar huis kan dan niet meer.
Er is dan alleen de mogelijkheid om intern te zijn of geheel thuis te verblijven.
Als we dus willen afbouwen zouden we het nu moeten opstarten.
De komende 2 weken moeten we dus bekijken of we nu gaan afbouwen of de behandeling nog even laten voortduren tot in het nieuwe jaar.
Het is ook afhankelijk van de bevindingen op de groep wbt de zelfstandigheid.
Mocht blijken dat het niet haalbaar is voor Tom dan willen we het terug naar huis gaan zo wie zo over het nieuwe jaar heen tillen zodat we de tijd hebben om alles goed te regelen.