Tijdens een verwoede typsessie van mij voor dit weblog vroeg een van de jongens wat ik aan het doen was. Ik legde uit dat ik een stukje aan het schrijven was voor de weblog. Ze zijn op de hoogte van het feit dat ik af en toe over ons gezin schrijf maar hebben nooit gevraagd of ze het mochten lezen. Ik vertelde dat ik wel netjes andere namen gebruikte voor de jongens. O, dat was interessant, “welke namen zijn dat dan?’ vroeg de jongste. “Voor de oudste Tom en voor de jongste Job” vertelde ik. Tom moest er even over denken, Job niet, die schreeuwde direct door de kamer: “Wat een stomme naam, Job, noem mij maar Jelle, dat is veel beter!” Tom kwam tot de conclusie dat Tom best een leuke naam is en dat het zo mag blijven. Hij voegde er aan toe dat hij het niet fijn vind wanneer iedereen zijn naam weet. “wat schrijf je dan ook al weer daarop?” vroeg Teun en legde uit over wat voor soort onderwerpen ik schrijf en dat het vaak over Asperger gaat. Teun vond het geen probleem. “jij hebt toch ook boeken over Asperger?” vroeg hij me en ik gaf aan dat het inderdaad zo was. “Mag ik die eens lezen?” “Ja natuurlijk, dat is een van de redenen waarom ik sommige heb aangeschaft” was mijn antwoord.”Het laatste boek wat ik heb gekocht is van een mama die ook stukjes schrijft over haar dochter met Asperger en dat is grappig omdat ik ook al lang met het idee loop om een boek te schrijven”. Dat vond Tom wel interessant en wilde meteen het boek zien. “Mag ik ook eens op de weblog schrijven?” “Lijkt me een super idee!”riep ik enthousiast  “Dan kunnen mensen ook jou kant van het verhaal lezen.”  “Ja, hoor” zei Teun en zijn aandacht was alweer bij het spel wat zijn broer op de Xbox aan het spelen was hij was overduidelijk klaar met het onderwerp.

Een aanrader voor alle aspergermoeders en vaders, enorm herkenbaar, het boek: IJskastmoeder
van   Janneke van Bockel
ISBN 9789020986051