Vanmiddag kwam er een telefoontje van de directeur van de basisschool.
De mededeling was dat Tom aanstaande maandag nog niet welkom is op school!!!
Er heeft intern een overleg plaatsgevonden tussen de RT-er (vaste begeleider en contactpersoon van Tom binnen school), de leerkracht en de directeur en zij zijn tot de conclusie gekomen dat het voor de leerkracht nog niet goed is als Tom maandag weer gaat starten.
De directeur gaf aan dat hij dit liever persoonlijk had willen zeggen aan mij maar dat hij het erg druk had en dat ik moeilijk te bereiken was.
Ik vraag me dan af hoe moeilijk is iemand te bereiken is wanneer je ook het telefoonnummer van het werk en zelfs van mijn man zijn werk en ook nog zijn mobiele nummer hebt, tja mij mobiel bellen op een van de twee dagen dat ik werk is inderdaad lastig….
Ik zag later op mijn telefoon dat er inderdaad EEN keer meer is gebeld vanmiddag door school!
De tweede keer hoorde ik het toevallig dus kon ik het telefoontje aannemen dat was waarschijnlijk mijn geluk anders had ik deze informatie misschien pas morgen gekregen.
Maar goed dat terzijde…
Ik was behoorlijk overvallen door het telefoontje en het eerste wat door mijn hoofd schoot was: Hoe ga ik dit aan Tom vertellen????
Hoe pak je zo iets aan? Zeg je tegen een kind wat volgende week 8 wordt dat hij nog steeds niet naar school mag omdat zijn juf het nog niet aankan? Of dat de juf het misschien best wil maar dat de directeur het beter vind dat ze nog even “rust”heeft? Hoe leg ik uit dat andere kinderen wel naar school kunnen omdat de juf daar geen “last ” van heeft want die kinderen passen zich aan en gedragen zich zoals van hen wordt verwacht…
Natuurlijk mag er best een stukje verantwoordelijkheid bij Tom worden neergelegd omdat hij tenslotte ook zelf verantwoordelijk is voor zijn gedrag en hiervan kan leren en misschien in de toekomst zal gaan begrijpen wat zijn gedrag voor uitwerking heeft op anderen, maar ook al is hij hoogbegaafd, het blijft een kind.
Daarbij vind ik het erg wrang dat hij vier weken thuis moet blijven omdat hij voor een periode van drie weken een terugval heeft gehad op school.
Al vanaf het begin van dit schooljaar heeft hij op zijn eigen manier zo hard gewerkt en is hij ook zo enorm vooruit gegaan en nu het even misgaat wordt hij daarvoor wel erg hard afgestraft.
Morgen ga ik maar eens contact opnemen met de leerplichtambtenaar en mijn zorg uitspreken….
Ik denk niet dat het goed is voor Tom dat hij nu nog langer thuis blijft, hij geeft zelf aan dat hij graag terug wil naar school en ik merk dat hij zich thuis ook verveeld.
De directeur kon of wilde me ook niet aangeven in hoeverre de “time out”nog verlengt gaat worden hij wil dat graag maandag bespreken.
In eerste instantie is de time-out ook met ons overlegd maar nu wordt er gewoon even medegedeeld dat het verlengd wordt zonder daarbij om onze of nog beter Tom zijn mening te vragen.
Er is überhaupt door school in deze zaak niet met Tom zelf gesproken en dat is jammer want nu snapt hij niet goed wat de werkelijke rede is waarom hij thuis zit.
Dat klusje mogen wij als ouders opknappen, alsof dat iets is waar je op zit te wachten….
Ondertussen moet ik maar zien wat ik mijn kind vertel en hoe ik het thuis op ga lossen!
Gelukkig werk ik maar twee dagen en hebben we veel steun aan familieleden die meedenken en Tom ook eens op willen vangen maar het blijft intensief.