Na een goed gesprek met de leerkracht van Tom hebben we afgesproken dat Tom donderdag weer zou starten op school.
Tot de kerstvakantie blijft Tom op de woensdagen thuis om nog tot rust te komen.
Alles in kannen en kruiken dachten wij…
Alleen was dat voor Tom toch nog anders, donderdagochtend kwam hij maar moeizaam uit bed, en beneden aangekomen ging hij direct in de bank liggen en trok een deken over zich heen.
Zelfs zijn hoofd was verborgen en hij was niet aanspreekbaar.
Dat was echt even veel gevraagd voor ons als ouders, we dachten dat alles zo goed voorbereid was!
Of zoals Sander het verwoorde: “het pad was strak geplaveid “.
Wat nu te doen? Jammer genoeg leiden zulke situaties vaak tot een stukje onbegrip tussen Sander en mij, ik ben meer van de zachte aanpak, en Sander van de confronterende aanpak, dus dan lopen we niet synchroon wat handelen betreft.
Er werd door ons dus druk onderhandeld en overlegd in de keuken.
Omdat wij een open keuken hebben moet dit voor Tom, ondanks onze pogingen het zachtjes te doen, te horen zijn geweest.
Op een zeker moment klonk er dan ook vanonder de deken het verwijt: “maar jullie vragen niet aan mij wat er is”.
Daarop ben ik redelijk bozig naar hem toegelopen en heb hem gezegd dat het voor ons ook onmogelijk is om te weten wat er in Tom’s hoofd speelt als hij niet aanspreekbaar is.
Tom zei daarop: “zodra het lukt kom ik naar jullie toe”.
Gelukkig, ik had weer contact, dat was al iets!
Ondertussen hebben we de taxi (voor de 3^e keer deze week) afgebeld.
Toen Tom uit de bank opstond heb ik hem duidelijk verteld dat hij rustig kon ontbijten en dat papa hem naar school zou brengen na het ontbijt.
Tom ging daar mee akkoord.
Het was ook enorm belangrijk, hij moest de stap nemen om weer naar school te gaan, hoe langer je dat uitstelt, hoe moeilijker het zal zijn denk ik.
Bleek dat de gymles het probleem was voor Tom.
We hebben hem aangegeven dat hij dit met zijn leerkracht kon bespreken, die had namelijk de dag ervoor in het gesprek gezegd dat Tom mocht aangeven wat moeilijk voor hem was.
Dus Tom is, weliswaar later dan de bedoeling was, donderdag weer begonnen op school.
Ik begreep van Sander dat hij vrolijk uit school kwam dus dat is een goed teken!
Zijn gymkleding zat nog schoon in zijn tas dus hij heeft niet meegedaan aan de gymles, ik heb er maar niet meer naar gevraagd, geen slapende honden wakker maken dacht ik….
Vrijdag is alles goed verlopen met naar school gaan.
We hebben bewust een heel rustig weekend gehouden, ik ben benieuwd hoe de volgende week gaat!!