Heerlijk vakantie!
Behalve dan dat het al drie dagen keihard regent…
Als troost mochten Tom en Job bij de bibliotheek allebei een computerspelletje huren.
Dat gaat niet zonder slag of stoot.
Eerst wordt er heftig gediscuseerd wie er aan de beurt is om een spelletje te kiezen (normaal mogen ze dit om de beurt) ik wist dat het de beurt van Tom was en vertelde dat ook.
Job was toen zo slim om te bedenken dat hij dan wel zelf zijn spelletje zou betalen.
Nou dat vond ik geen probleem dus opgelost dacht ik, allebei een spelletje.
Ja dat dacht ik dus….Tom was het er totaal niet mee eens!
Het was zijn beurt en dan kon het niet zo zijn dat Job ook een spelletje mocht uitzoeken…
Kijk dat is nu typisch iets van Tom, hij kan daar even niet op schakelen, het is anders dan eerder was afgesproken dus is hij het er niet mee eens.
Het kost dan veel moeite om uit te leggen dat Job zelf betaald en daarom ook een spelletje mag, Tom luistert op zo’n moment niet en wil alleen maar zijn visie verkondigen.
Dat kost mij en Sander dus vaak veel energie voordat je hem dan zo ver hebt dat hij bereid is om te luisteren moet je praten als brugman.
Gisteravond ook zo iets: Sander tekent al een paar avonden met Tom, voor Tom gaat slapen.
Voor Tom is dat dus aanleiding om er van uit te gaan dat dat nu elke avond gaat gebeuren.
Dus toen Tom gisteravond om half 10 (terwijl hij dus al anderhalf uur boven was en de poppetjes altijd meteen bij het nar bed gaan getekend worden) naar beneden riep of papa een poppetje wilde komen tekenen zijn Sander nee.
Ha, dat was dus niet zoals Tom het had bedacht en dat was te merken ook.
Hij werd boos en leek niet te snappen dat het poppetje nu niet meer getekend werd.
Sander zei hem dat hij alleen mocht roepen om ondergestopt te worden.
Een kwartier naderhand riep Tom om mij (goh dat had ik nu niet kunnen bedenken….)
Ik moest onderkomen stoppen en ondertussen de hele zaak lijmen.
Papa is gemeen en wil nooit iets doen voor mij, en jij mag van hem ook niet naar boven komen…begint Tom.
Dat laatste is een poging van Sander om mij te beschermen omdat hij weet (dat vertel ik hem ook altijd haarfijn haha) dat Tom nu mij gaat claimen en uit zijn bui gehaald moet worden en dat kost heel veel energie.
Tom is na zo’n voorval met zijn vader meestal boos en verdrietig en kan daar niet mee uit de voeten (logisch want het zijn emoties!)
Dus moet iemand hem daar bij helpen en dat kost tijd en veel energie omdat je moet zoeken naar de juiste ingang om het gesprek te starten en uiteindelijk op iets leuks uitkomen zodat Tom niet meer zo gefrustreerd is.
(Gisteren zijn we uitgekomen op het zelf bedenken van grappen zoals die in tekenfilms gebruikt worden.)
Althans zo voel ik het, Sander zegt dat ik me laat gebruiken door een verwend jongetje.
Ik moet zeggen dat dit (gelukkig) het enige is waar wij het niet over eens zijn in de omgang met Tom dus het levert nog wel een leuke discussies op tussen ons!
Ik denk dan dat Sander wat meer tijd moet nemen om Tom uit te leggen waarom het niet kan en daarbij aangeven onder welke voorwaarden het de volgende keer wel kan en soms denk ik ook geheel pedagogisch onverantwoord : teken dat *** poppetje gewoon dan zijn we overal vanaf.
Sander vind dat Tom de zaak uitbuit en is onverbiddelijk er wordt geen poppetje getekend.
Waarschijnlijk hebben we allebei een beetje gelijk!