Eindelijk weer eens een hele positieve blog! :-)) Het gaat goed met Tom. Hij maakt vorderingen op de groep en ook zeer belangrijk : Hij krijgt weer les! ( al is het nog maar een uur per week)Sinds de laatste blog over de groep en dat het beter ging met Tom hebben we tot nu toe veel positieve berichten gehoord. Hij staat meestal in de ochtend goed op en draait mee met het programma, in plaats van zich terug te trekken op zijn kamer. Hij is beter gemotiveerd om dingen te leren en enorm blij dat hij eindelijk weer les krijgt. De les bestaat uit een uur per week individueel met een leraar op school. Hij krijgt de vakken engels en wiskunde. Het is nog erg pril, vorige week is het gestart maar we zijn erg blij dat er weer iets in de vorm van school is. Uiteraard heeft hij een grote achterstand opgelopen dus de stof die hij nu krijgt is op HAVO niveau 1e jaar.  Vrijdag heeft Sander gesproken met de leraar die Tom nu begeleid en dat was een prettig gesprek. Hopelijk lukt het Tom nu om de lessen te volgen en als alles voorspoedig zou gaan kan hij wellicht aankomend schooljaar instromen op school in 2 HAVO. Dat zou nog eens mooi zijn!! Thuis zien we ook dat Tom een grote sprong heeft gemaakt. 2 weken geleden zijn we met mijn familie naar eurodisny geweest ter gelegenheid van het 45 jarig huwelijks jubileum van mijn ouders. Het is goed verlopen. Zeer goed zelfs, ik zag dat Tom goed kon schakelen als het programma veranderde of als iets anders liep dat hij had gedacht. Ik ben echt heel trots op hem! Hij kan ook goed verwoorden wanneer en wat er moeilijk voor hem is en wij zijn zo veel beter in staat om hem te begrijpen dat in het verleden dat alles maakt dat dingen een stuk soepeler verlopen dan in het verleden. Verder is het natuurlijk erg fijn dat de familie waar nodig begripvol is en ook echt snapt wat asperger inhoud. Sterker nog, asperger is iets wat in mijn familie meer voorkomt. Ik ben geen arts en mag dus officieel geen diagnoses geven maar het is wel zo. Via via hoor ik ook terug dat er binnen deze familie meer gezinnen zijn die met hoogbegaafdheid en/of asperger te maken hebben en dat bevestigd alleen maar wat ik zie en herken, ook uit het verleden. Maar goed, alleen maar fijn dat wij dus begrijpen hoe het zit en daar in middels goed mee om kunnen gaan. Het is zelfs zo dat we soms anderen ” op weg” kunnen helpen met de kennis die wij inmiddels bezitten over de onderwerpen hoogbegaafdheid en asperger. Dat laatste vind ik trouwens een van de mooiste dingen in het leven.. dat je mensen kunt helpen en begrijpen  met de kennis die je zelf uit ervaring hebt opgebouwd. Dat zijn dan echt de cadeautjes van het leven…