Kaartjes

Eerst waren het pokemon kaartjes toen Yu gi oh en nu wederom pokemon wat er verzameld en geruild wordt.
Toch niet zo slim van Job dat hij een half jaar geleden, toen pokemon even uit was, bedacht had dat de kaartjes van pokemon best verscheurd konden worden…
Uiteraard hielp zijn grote broer hem daar ijverig bij dus toen Sander langs kwam lag er al een grote berg verscheurde kaartjes op de grond.
Op zich niet zo erg, alleen zoals sommigen onder jullie wel zullen weten zijn deze kaartjes nogal kostbaar, dus dat vonden wij dus wel erg zonde van al die duur bestede eurootjes.
Allebei een knikker kwijt dus!
(voor diegene die het systeem nog niet kennen: knikkers kun je verdienen door lief te zijn, iemand te helpen enz. je raakt ze kwijt door te plagen, schelden, niet luisteren enz. elke knikker staat voor 5 minuten. De knikkers mogen ze in overleg met ons af en toe inleveren om ’s avonds langer op te blijven)
Tom was het hier niet mee eens omdat het Job’s idee was maar vette pech voor Tom hij had zelf ook kunnen bedenken dat je dat soort dingen niet kapot hoeft te maken.
In ieder geval nu is het hier in huis weer een en al ruilhandel.
Eerst was het alleen Job die veel interesse had in de kaarten maar sinds Tom met Be-Active is weggeweest en heeft gezien dat de kinderen in zijn huisje ook kaartjes hadden vind hij het ook wel wat.
Dus toen ze beide voor hun rapport geld hadden gekregen togen ze met papa naar de speelgoedwinkel.
Job zocht een  deck uit(een doosje vol kaartjes waar je een compleet spel mee kan spelen) en op de vraag van de verkoper wat Tom wilde gaf hij als antwoord: vraag maar aan mijn broertje welk deck ik moet nemen!
Tja, je moet gebruik maken van je connecties als je er zelf(nog) geen verstand van hebt.
Afijn ondertussen is Tom ook aardig op de hoogte van hoe het allemaal moet en gaat ook bij hem elke dag de map met kaartjes mee naar school.
Ik wordt dagelijks getrakteerd op uitleg van welk kind op school wat voor kaart met wie heeft geruild en hoe dom of slim dat dan wel niet was en hoop maar dat ik op de juiste momenten ja en nee knik.
Verder hebben de kaartjes nog een leuke bijkomstigheid of zoals Tom zelf afgelopen week tot de conclusie kwam: je wordt er populairder door!
Mam, zei hij, sinds ik die map mee naar school neem staan er altijd wel twee kinderen om me heen in de pauze!
De kaartjes die eigenlijk bedoeld waren om zieltjes te winnen bij Be-Active doen ook nog eens hetzelfde werk op school, met als gevolg dat er afgelopen maandag ineens twee “nieuwe” kinderen hier kwamen spelen.

Onderzoek Job (2)

Ik zou jullie nog bijpraten over de uitslag van het onderzoek van Job.
Sander en ik hebben elkaar aangekeken toen we de auto uitstapte en zeiden tegen elkaar “nou, de uitslag is vast dat Job niet hoogbegaafd is.”
Eerlijk gezegd dacht ik al een beetje vooruit dat de psychologe die Job onderzocht had wel zou denken “waar zin die ouders nu mee bezig, daar heb je weer van die mensen die zo graag willen dat hun kind hoogbegaafd is!”
Nou ja, wij naar binnen.
Als eerste vertelde de psychologe wat over Job en hoe hij het had gedaan.
Hij had goed zijn best gedaan vertelde ze, ok, tot daar ging het nog goed.
Daarna vertelde ze dat Job erg hoog uit de test kwam….dwz net zo hoogbegaafd als zijn broer!
Mwah, dat kwam dus even aan!
Ik weet niet goed wat ik nu verwacht had en of het nu van opluchting of verdriet was maar ik barstte spontaan in tranen uit.
Ja, ik weet wat de andere “ervaringsdeskundigen”, zoals wij ouders van hoogbegaafde kinderen onszelf plachten te noemen nu denken en misschien is het ook wel zo: struisvogelpolitiek.
Ook ik heb de literatuur gelezen en weet dat het IQ van kinderen van dezelfde ouders niet ver uit elkaar kan liggen en dat bij bijna de meeste gezinnen niet een maar alle kinderen hoogbegaafd zijn.
Ook heb ik wel signalen gekregen, zij het mondjesmaat, van eerdere leerkrachten die zeiden dat Job wel erg snel was met bepaalde dingen maar ook zeiden dat sommige dingen kopieer gedrag was.
Nou ja, ik kan 100.000 excuses aanvoeren waarom ik nog niet helemaal overtuigd was dat Job hoogbegaafd zou zijn.
Vandaar ook de test, nu weten we het zeker.
Het blijkt dat Job op alle gebieden hoogbegaafd scoort en dat er (gelukkig!) geen discrepantie is zoals bij Tom die verbaal veel hoger zit dan performaal.
In principe zal Job dus geen problemen gaan ondervinden op school of op sociaal gebied.
Mits..hij voldoende uitgedaagd wordt natuurlijk.
Het advies is dat Job doorgetest gaat worden op school om te kijken op welk niveau hij zit en dat we van daar uit gaan kijken hoe we verder gaan.
Ik heb dit op school even kort besproken en de IB-er heeft aangegeven dat hij Job wel wil doortesten.
Weer iets om op te wachten, maar dat is niet zo erg, wel heb ik graag dat er duidelijkheid is voor het volgende schooljaar begint maar dat is gelukkig ook het streven van school.
Naast de IQ test is er ook een persoonlijkheidstest (ik hoop dat ik het zo goed omschrijf) gedaan bij Job.
Daar kwam uit naar voren dat Job last heeft van een stressfactor in zijn omgeving en dat we daar iets mee moeten doen.
Zelf denken we dat de stressfactor de gezinssituatie is.
Gelukkig is het weekend bij Be-Active Tom zeer goed bevallen en zal hij dat dus vaker gaan doen!
Dit zal zeker voor Job al een rustpunt zijn.
Afgelopen weekend heeft hij enorm genoten van de aandacht die nu voor hem alleen was!
Ook Sander en ik hebben enorm genoten van het weekend dat Tom er niet was.. Wat een rust in huis….Ik moest er zelfs even aan wennen!
Geen extra antenne uit, geen ruzie, geen continue rekening houden met, en ik denk voor Job (en ook wel voor ons…) even geen storende factor in de communicatie over en weer tussen de gezinsleden.
Fijn als die weekenden kunnen blijven dus!
Verder vertelde de psychologe dat ze aanwijzingen zagen dat Job ook dyslectisch kan zijn.
Dat moeten we dus in de gaten houden.
Nou weer een stuk wijzer, en nu zoals ik al schreef “officieel” ouders van twee hoogbegaafde kinderen(maar goed dat we niet meer kinderen hebben, haha)  gaan we maar weer verder waar we gebleven waren met het verschil dat we nu misschien ook voor Job wat vaker op school moeten zijn.
Gelukkig “zijn hoogbegaafde mensen net gewone mensen”, om een goede bekende van ons te citeren.

Spannende week

Deze week staat er weer het een en ander te gebeuren.
Donderdagmiddag gaan we op gesprek en krijgen we de uitslag van het onderzoek van Job te horen.
Ik ben zeer benieuwd wat daar uit gaat komen!
Zoals ik al eerder schreef, ik heb werkelijk geen flauw idee…spannend dus…
Aankomend weekend mag Tom voor het eerst een weekend met Be-Active op pad.
Afgelopen week belden ze dat er plaats was.
Het is een weekend voor kinderen met problemen in het autistisch spectrum.
Ze gaan in een huisje in Kempervennen (center parcs) dus daar zijn genoeg leuke dingen te doen!
Tom komt samen met twee andere jongens van zijn leeftijd en een begeleidster in een huisje.
Het is de bedoeling dat er nog en kind bijkomt zodat ze met 4 kinderen in het huisje zitten.
Ik begreep dat dat ene plekje voor dit wekend nog niet opgevuld is en dat vind ik wel fijn want zo heeft de begeleidster wat meer tijd voor Tom die er nieuw bijkomt.
Tom weet niet zo goed wat hij er van moet denken, het is natuurlijk nieuw en dus ook best eng….
Uiteraard zegt hij dat hij niet wil gaan, dat hij alleen wil wanneer wij ook meegaan, maar we hebben besloten dat we hem gewoon brengen en dat hij het eerst maar eens moet ervaren wat het is.((toevoeging: toen ik vanmiddag met hem het programma doornam en hij hoorde dat ze zaterdagmiddag gaan zwemmen, riep hij meteen:”geef mij maar op!” en toen hij hoorde dat er twee kinderen van zijn eigen leeftijd bij hem in het huisje komen zei hij: “leuk dan heb ik dadelijk misschien twee vriendjes bij! Super reactie dus, ik zet hem hier even tussen omdat ik dit stukje eigenlijk al af had))
Wij hebben echt het idee dat het hartstikke leuk gaat worden en daarbij is het voor Job ook fijn dat hij even rust heeft, even geen grote broer die altijd aandacht vraagt om hem heen…..
Wij kunnen dan extra aandacht aan Job besteden die dat naar onze mening wel eens te kort komt.
We hopen dat er op deze manier wat meer balans in het gezin komt voor Job.
Verder moet ik zeggen dat Tom heel goed in zijn vel zit!
Ik heb de juf niet veel gesproken en ik hoop dat het ook op school beter gaat.
In ieder geval was het met de laatste bespreking op school zo dat er weer vooruitgang was.
Tom heeft thuis ook verteld dat hij bezig is met zelfstandig werken op school en hij gaf aan dat hij het erg leuk vind.
Ik heb wel van de juf begrepen dat zij had gehoopt dat bij verder vooruit zou zijn gekomen met zelfstandig werken dit jaar…maar goed ik ben al blij wanneer het niet stilstaat….we moeten roeien met de riemen die we hebben!
Job daarentegen zit nog steeds niet goed in zijn vel, hij is zo vaak boos en gefrustreerd, dat is heel vervelend.
We komen er ook niet echt doorheen waar het hem nu in zit dus dat is lastig, hopelijk brengen de weekenden die Tom dadelijk op kamp gaat wat verlichting voor hem!

Gezin

Woensdag moest Job nablijven voor een gesprekje met de juf.
Hij is blijkbaar veel met schuttingtaal bezig op school en had ook briefjes geschreven met lelijke dingen er op.
Juf vertelde ook dat hij soms geluidloos zit te schreeuwen in de klas dus dat de frustratie duidelijk zichtbaar is.
Daar schrik ik dan wel weer van…..
Er gaan dan meteen alarmbellen rinkelen, heeft hij het thuis te zwaar met een broer als Tom?
Luisteren wij niet goed genoeg naar hem? Ligt de frustratie op school?
Allemaal dingen die dan bij mij de revue passeren en waar ik geen duidelijk antwoord op heb.
Ook niet als ik het met hem bespreek.
Gisteravond was hij ook weer heel verdrietig het was een ROT-dag zei hij.
Na enig aandringen kwam het verhaal er uit, hij zat niet meer in een groepje op school, hij moest alleen zitten.
Er zal dus wel iets gebeurd zijn waardoor hij van de juf apart moest zitten.
Nou dat heeft in ieder geval indruk gemaakt dus ik hoop dat hij er van geleerd heeft maar ondertussen vind ik het als moeder ook wel zielig dat hij er zo intens verdrietig van is.
Af en toe zou ik willen weten wat er allemaal in dat koppie omgaat…..
Het kost mij ook enorm veel energie dat het niet allen Tom is waarvoor ik regelmatig op school moet komen maar dat ook bij Job niet alles van een leien dakje gaat.
Pffff ik zou willen dat er eens rust kwam en dat ik niet met regelmaat bij een van de juffen geroepen werd…….
Ik zou bijna gaan twijfelen aan mezelf als moeder.
Maar goed als ik dat ga doen is het hek van de dam dus ik blijf trouw aan mezelf!
Je krijgt wat je aankunt en deze kinderen hebben niet voor niets Sander en mij uitgezocht als hun ouders dus wij zullen het wel kunnen en anders leren we het wel!
Ik volg op het moment een tarot-cusus of eigenlijk al langer maar in dit nivo zijn we bezig met het uitzoeken van je geboorte horoscoop.
Het is wel verleidelijk om die ook eens voor de kinderen na te gaan met behulp van de kaarten.
Ik heb de geboortehoroscopen van hen omdat een oom van Sander zich daarmee bezig houdt en ze een tijd geleden eens gemaakt heeft voor ons en de kinderen.
Er is ook een stuk in de horoscoop wat gaat over hoe je als kind de gezins-situatie hebt ervaren.
Ik heb in mijn horoscoop de zegewagen liggen op dat stuk en die staat voor een warme en harmonieuze gezinssituatie waarin ik als kind gezien en geaccepteerd ben.
Ook is het de relatiekaart dus ik heb in mijn jeugd al geleerd dat relaties met anderen waardevol kunnen zijn.
Dus pap en mam als jullie dit lezen en nog twijfels hadden dan zijn die bij deze toch zeker weggenomen!!!(thanks xxx)
Maar goed je snapt dus dat ik erg nieuwsgierig ben naar wat er dan bij mijn kinderen ligt!!
Dan nog, wat er ook moge liggen het is dan toch het pad wat zij gekozen hebben en ook zullen moeten gaan, dat is wat zij gekozen hebben om te leren in dit leven.
Wij als ouders kunnen alleen maar ons best doen om hen daarin zo goed mogelijk te begeleiden en er zelf zo veel mogelijk van te leren!