Heerlijk vakantie!
Behalve dan dat het al drie dagen keihard regent…
Als troost mochten Tom en Job bij de bibliotheek allebei een computerspelletje huren.
Dat gaat niet zonder slag of stoot.
Eerst wordt er heftig gediscuseerd wie er aan de beurt is om een spelletje te kiezen (normaal mogen ze dit om de beurt) ik wist dat het de beurt van Tom was en vertelde dat ook.
Job was toen zo slim om te bedenken dat hij dan wel zelf zijn spelletje zou betalen.
Nou dat vond ik geen probleem dus opgelost dacht ik, allebei een spelletje.
Ja dat dacht ik dus….Tom was het er totaal niet mee eens!
Het was zijn beurt en dan kon het niet zo zijn dat Job ook een spelletje mocht uitzoeken…
Kijk dat is nu typisch iets van Tom, hij kan daar even niet op schakelen, het is anders dan eerder was afgesproken dus is hij het er niet mee eens.
Het kost dan veel moeite om uit te leggen dat Job zelf betaald en daarom ook een spelletje mag, Tom luistert op zo’n moment niet en wil alleen maar zijn visie verkondigen.
Dat kost mij en Sander dus vaak veel energie voordat je hem dan zo ver hebt dat hij bereid is om te luisteren moet je praten als brugman.
Gisteravond ook zo iets: Sander tekent al een paar avonden met Tom, voor Tom gaat slapen.
Voor Tom is dat dus aanleiding om er van uit te gaan dat dat nu elke avond gaat gebeuren.
Dus toen Tom gisteravond om half 10 (terwijl hij dus al anderhalf uur boven was en de poppetjes altijd meteen bij het nar bed gaan getekend worden) naar beneden riep of papa een poppetje wilde komen tekenen zijn Sander nee.
Ha, dat was dus niet zoals Tom het had bedacht en dat was te merken ook.
Hij werd boos en leek niet te snappen dat het poppetje nu niet meer getekend werd.
Sander zei hem dat hij alleen mocht roepen om ondergestopt te worden.
Een kwartier naderhand riep Tom om mij (goh dat had ik nu niet kunnen bedenken….)
Ik moest onderkomen stoppen en ondertussen de hele zaak lijmen.
Papa is gemeen en wil nooit iets doen voor mij, en jij mag van hem ook niet naar boven komen…begint Tom.
Dat laatste is een poging van Sander om mij te beschermen omdat hij weet (dat vertel ik hem ook altijd haarfijn haha) dat Tom nu mij gaat claimen en uit zijn bui gehaald moet worden en dat kost heel veel energie.
Tom is na zo’n voorval met zijn vader meestal boos en verdrietig en kan daar niet mee uit de voeten (logisch want het zijn emoties!)
Dus moet iemand hem daar bij helpen en dat kost tijd en veel energie omdat je moet zoeken naar de juiste ingang om het gesprek te starten en uiteindelijk op iets leuks uitkomen zodat Tom niet meer zo gefrustreerd is.
(Gisteren zijn we uitgekomen op het zelf bedenken van grappen zoals die in tekenfilms gebruikt worden.)
Althans zo voel ik het, Sander zegt dat ik me laat gebruiken door een verwend jongetje.
Ik moet zeggen dat dit (gelukkig) het enige is waar wij het niet over eens zijn in de omgang met Tom dus het levert nog wel een leuke discussies op tussen ons!
Ik denk dan dat Sander wat meer tijd moet nemen om Tom uit te leggen waarom het niet kan en daarbij aangeven onder welke voorwaarden het de volgende keer wel kan en soms denk ik ook geheel pedagogisch onverantwoord : teken dat *** poppetje gewoon dan zijn we overal vanaf.
Sander vind dat Tom de zaak uitbuit en is onverbiddelijk er wordt geen poppetje getekend.
Waarschijnlijk hebben we allebei een beetje gelijk!

Inmiddels hebben we voor Tom op school het laatste gesprek van dit jaar gehad.
We zijn met zijn allen tot de conclusie gekomen dat Tom goed vooruit is gegaan afgelopen schooljaar.
Mede door de inzet van de juf en de intensieve begeleiding van IE-quest is Tom goed in zijn vel gekomen.
Hij maakt nu redelijk zijn werk en laat meer zien wat hij kan.
Natuurlijk is het nog steeds niet vergelijkbaar met klasgenoten maar wij zijn al heel blij dat hij nu werk maakt en geen storend gedrag meer vertoond in de klas.
We hebben kennisgemaakt met de nieuwe leerkrachten, de juf voor op de maandag die me erg aardig lijkt en waar ik ook vertrouwen in heb en de leraar die Tom op dinsdag, woensdag en donderdag krijgt(jawel hij is later aangeschoven!) tja wat zal ik daar van zeggen….
Tijdens het gesprek waar hij maar kort bij aanwezig was kwam hij ongeïnteresseerd over, hij was met van alles bezig behalve met het gesprek, de tafel en de neo van Tom waren veel interessanter.
Op de vraag van ons hoe hij het ziet om Tom in de klas te krijgen gaf hij als antwoord dat hij het nu wel wilde omdat er goede begeleiding is en dat was er vorig jaar (nog) niet.
Verder gaf hij te kennen dat hij het prima vind dat kinderen die eigenlijk naar bijzonder onderwijs moeten op een reguliere school blijven, mits het hem niet meer dan 10 minuten per dag extra kost.
Tja, wat moet je met zo’n antwoord?
Afwachten wat er gebeurd wanneer Tom de eerste keer de limiet zal overschrijden van 10 minuten dan maar….
Het wekt niet veel vertrouwen bij mij in ieder geval!
Het hielp er ook niet aan mee dat de andere mensen van school die aan tafel zaten meteen insprongen en aangaven dat hij het zo niet bedoelde.
Echt iedereen deed zijn mond open behalve de nieuwe leerkracht zelf, die bleef stil en dus naar mijn mening bij zijn standpunt.
Sander heeft daarop aan de lerares van dit jaar gevraagd hoeveel minuten het haar per dag koste maar kreeg door het gekakel geen duidelijk antwoord.
Nou ja, we zijn natuurlijk ook verwend het afgelopen jaar met een juf die zich enorm heeft ingezet!
Maar dan nog, ik weet niet of mensen dit herkennen, mijn gevoel zegt dat die nieuwe leraar niet goed is maar dat is natuurlijk niet uit te leggen juist omdat het een gevoel is maar ondertussen is het er wel….
School heeft duidelijk aangegeven dat dit de beste oplossing is voor Tom om met de groepsgenoten van afgelopen jaar door te stromen naar deze leerkrachten.
Ik heb mijn zorg uitgesproken en de directeur heeft me verzekerd er alle vertrouwen in te hebben dat het goed zal lopen bij deze leerkrachten.
Dus ik ga gewoon maar afwachten en kijken hoe het loopt….
Ik houd jullie na de vakantie op de hoogte!
Voor Job heb ik in september een gesprek met de juf, de coördinator en iemand van IE-quest.
Dat mag ook wel aangezien ik pas vanaf eind mei bezig ben om IE-quest een afspraak te laten maken met school.
Dit wilde maar niet lukken….
Uiteindelijk heb ik zelf voor elkaar gekregen, op de laatste vrijdag voor de vakantie, dat er een datum geprikt is op school en deze datum doorgegeven aan IE-quest.
Pfff als je ook niet OVERAL zelf achteraan gaat dan gebeurd er dus NIETS en daar baal ik dan weer van!
Voor het geval iemand zich nog afvraagt waarom ik zo mondig ben haha….HET IS NODIG!

Gisteren kreeg ik een mailtje van school.
In het mailtje werd bekend gemaakt welke leerkrachten Tom volgend jaar heeft.
Dit ivm met het gesprek voor de 16^e waar de nieuwe leerkracht bij aanwezig zou zijn.
Nu is het zo dat Tom op maandag een juf krijgt en de rest van de week een meneer.
Dat is allemaal nog niet zo’n probleem(alhoewel een leerkracht natuurlijk een stuk fijner zou zijn) ware het niet dat deze meneer vorig jaar heeft aangegeven dat hij het niet zag zitten dat Tom bij hem in de groep zou komen.
Ik weet nog wat de directeur zei er waren twee leerkrachten voor groep 6, de ene was nog maar kort op school en het was dus niet handig dat Tom bij diegene in de klas zou komen en de andere had aangegeven dat(even in mijn eigen woorden) hij het niet zag zitten om Tom in de klas te krijgen.
Ik weet nog dat ik verbouwereerd was dat een leerkracht dus blijkbaar een kind mag “weigeren”….
De directeur zat dus vorig jaar met een probleem en mede daardoor en omdat het zo fantastisch ging met de leerkracht die Tom toen opving is er voor gekozen om hem fysiek in groep 5 te laten maar wel met het werk van groep 6.
Dit jaar is het heel goed gegaan met Tom en het is dus zeker goed dat hij nu een andere leerkracht krijgt, Tom moet ervaren dat hij ook met anderen moet kunnen werken…..maar dat het dan een leerkracht moet zijn die vorig jaar Tom niet wilde….ik weet niet of dat handig is!
Misschien dan toch maar door naar groep 7……?
Nou ik ga dit nieuws maar eens even laten inwerken….

Ik was me net aan het bedenken dat het weer een drukke tijd is.
Wat is druk zul je denken, nou ik zal proberen iets specifieker te zijn.
Drie weken geleden kregen we een brief van de TOG dat we papieren in moesten vullen voor een her-indicatie.
Dus ik braaf aan de gang, gelukkig hoeven ze bij de sociale verzekeringsbank niet de complete historie van Tom te weten dus met een half uurtje was ik klaar, spullen op de post en afwachten maar.
Vorig weekend kreeg ik een telefoontje van een dame die naar aanleiding van de aanvraag op huisbezoek wilde komen.
Dat was ook geen probleem, ze wilde zelfs op zondagmiddag komen!
Nou dat kwam mij ook goed uit dus de dame is geweest, leuk mens, wist waar ze het over had en was met een half uur weer weg.
Ongeveer dezelfde tijd dat deze aanvraag wegging is ook de her-indicatie van de rugzak van Tom de deur uit gegaan.
Ik was hier in januari al over begonnen op school omdat ik dit soort dingen liever te vroeg dan te laat wegstuur maar er was nog tijd zeiden de begeleidsters van school en rugzak.
Afijn, een week of vier geleden is dat de deur uit gegaan.
School en begeleidster van de rugzak hebben alles ingevuld en wij hoefden alleen maar een verslag aan te leveren van herlaarhof.
Kat in het bakkie dacht ik nog, scheelt me een hoop werk!
Tja, dat had ik gedacht….
Vandaag kwam erf een brief van het Rec(regionaal expertise centrum) die de indicatie verzorgd dat de aanvraag onvolledig was, ze missen namelijk het gedeelte dat de ouders in moeten vullen en willen graag ook meer verslagen en kopieën van de eerdere toekenning.
(dat laatste vind ik dan wel weer humor want die hebben ze drie jaar geleden zelf af gegeven..)
GRRRR denk ik dan, dit bewijst weer eens dat je beter alles zelf kunt doen, dan weet je tenminste dat het ook goed gebeurd.
Dus net alles bij elkaar gezocht en ingevuld dan kan het maandag op de bus, al met al vertraging van een maand dus maar hopen dat we het nog weten voor de schoolvakantie.
Afgelopen week hadden we een voortgangsgesprek op het CCL en hebben we het gehad over hoe het gegaan is afgelopen jaar en hoe we het volgend jaar willen.
Dit is natuurlijk weer afhankelijk van het PGB dat in september afloopt en waarvoor we dus ook binnenkort een her-indicatie voor aan moeten vragen.
Dat aanvragen is een hele hoop verslagen bij elkaar zoeken en opsturen, zelf een verslag maken waarom het nodig is, een hele vragenlijst van Jeugdzorg invullen en natuurlijk weer een gesprek bij jeugdzorg waarin je jezelf enorm moet verdedigen waarom je al deze hulp nodig hebt….(hoewel vorig jaar hadden we geluk maar die medewerkster is helaas weer vertrokken)
Het aanvragen van een PGB steekt wel echt met kop en schouders boven alle andere aanvragen uit als het gaat om de hoeveelheid energie die het je kost.
Verder is het doortesten van Job klaar en gaat IE-quest de spullen bekijken om met een advies naar school te komen in een gesprek.
Dat gesprek is nog niet gepland en het is onnodig te vermelden dat ik al drie keer naar IE-quest heb gemaild en heb gevraagd of zij een afspraak met school willen plannen die werkwijze moet jullie ondertussen bekend zijn haha, volgende week maar weer eens boos worden dus.
Voor Tom stond er al enige tijd een gesprek gepland met alle hulpverleners en school en de afspraak was dat de nieuwe leerkracht daar bij zou zijn.
Gisteren kreeg ik een mail van school dat de nieuwe leerkracht al een andere afspraak heeft en zal proberen om later aan te schuiven.
Prettig geregeld! Denk ik dan maar weer.
Verder ben ik afgelopen week gestart in een ander filiaal wat enorm leuk is maar ook even net wat meer energie kost omdat alles net weer anders is.
Last but not least kregen we een gezellige brief van de belasting dat we een behoorlijk bedrag terug moeten betalen over 2006.
Waarschijnlijk dus een foutje gemaakt bij het invullen van de papieren(dit jaar voor het eerst zelf gedaan haha) dus dat moeten we ook nog uitzoeken een dezer dagen.
Dus druk, ach ik denk dat ik vooral druk in mijn hoofd ben…..

Er was deze week een lezing in de bibliotheek met als onderwerp hoogbegaafdheid.
De organisatie van deze lezing had ik al eerder ontmoet, nl toen zij een soort van “open dag” hadden.
Zij houden zich bezig met begeleiding van Hb kinderen en hebben op woensdagmiddag (althans dat was toen) bijeenkomsten voor de kinderen.
De vorige keer vond ik deze organisatie ronduit slecht en was dan ook benieuwd of zij gegroeid waren in de afgelopen tijd.
Hun thuisadres bevindt zich namelijk een dorp verderop dus qua afstand interessant voor ons, heel wat dichterbij dan Roermond.
Nou tot de pauze heb ik het vol kunnen houden en daarna ben ik zo ongeveer gillend naar huis gegaan.
Een vreselijke lezing waarbij het publiek meerdere malen aangaf andere vragen en interesses te hebben dan dat waar de lezinggeefster het over had.
De lezinggeefster kon hier niet op in spelen en bleef vasthouden aan haar van te voeren op papier gezette lezing met drie (saaie en weinig diepgaande) casussen over HB kinderen.
Op enig moment gaf iemand uit de zaal aan dat zij wat meer specifiekere informatie wilde dus handvaten over hoe ze met bepaald gedrag van haar dochter om zou moeten gaan.
De lezinggeefster zei doodleuk dat dat in een vorige lezing aan bod was gekomen en dat het daar nu niet over ging.
Op zulke momenten knijp ik dus echt mijn tenen bij elkaar!
Hier zitten we met ongeveer 20 mensen in een bibliotheek waarvan de meeste ouders zijn van (vermoedelijk) hoogbegaafde kinderen en naar mijn idee voor de eerste keer een “deskundige” horen spreken en dan krijgen ze niet eens antwoord op hun vragen!
Deze mensen zaten duidelijk omhoog en wilden hun verhaal kwijt, wilde duidelijke informatie en handreikingen en krijgen vervolgens een oersaai verhaal dat bestaat uit drie casussen.
Dat is toch om te huilen…….
Eigenwijs als ik ben heb ik in de pauze voor ik gevlucht ben nog even wat folders van HINT bij dezen en gene in de hand gestopt.
Naar mijn mening kunnen deze mensen beter een keer naar de koffieochtend komen dan naar deze mevrouw die uiteindelijk begeleiding wil verkopen waar ik persoonlijk hele grote vraagtekens bij zet.
Jammer dat ik niemand ken die een kind daar in de begeleiding heeft want dan zou ik een wat beter beeld kunnen vormen.
Nu doe ik dat 1. Op basis van hetgeen zij verteld, nou het was al snel duidelijk dat ze veel dingen niet eens wist.Bv het bestaan van de plusklas in Den Bosch(tegenwoordig geloof ik in rosmalen) volgens haar was er in heel Brabant niets op gebied van het vinden van “gelijkgestemden” dus ik heb toch ook maar even HINT en andere stichtingen benoemd.
2. Op basis van mijn intuïtie, tja die sloeg de eerste keer dat ik haar zag al op tilt en nu weer.
Ik kan niet precies uitleggen waarom maar ik zou mijn kinderen absoluut niet door haar willen laten begeleiden.
Ik heb te veel hulpverleners gesproken die de plank misslaan en daardoor mijn lesje wel geleerd alleen diegenen die “goed voelen”komen er bij mij nog in.
Gefrustreerd kwam ik dus thuis….wordt er een keer aandacht besteed aan dit onderwerp, dan is het op zo’n manier.
Wat kunnen die mensen die daar zitten en voor de eerste keer informatie krijgen over HB daar nu mee…….
Maar goed deze bevinding is natuurlijk erg subjectief en op basis van mijn situatie dus wie weet zijn er mensen die wel wat vinden bij deze mevrouw, ik hoop het maar…….