De eerste weken van de vakantie zijn goed verlopen.
Tom is 5 dagen op kamp geweest, met zijn eigen groep, bij het logeerhuis van Herlaarhof.
Wat we meekregen is het redelijk goed gegaan. De laatste dag was wel erg moeilijk voor Tom ze moesten namelijk spelletjes doen.
Nu is spelletjes doen voor Tom zo wie zo al moeilijk, al die regels en al die mensen die zich niet exact aan de regels houden, (als de regels al goed uitgelegd en duidelijk zijn..dat is meestal ook niet het geval..) dat is voor hem een hele opgave.
Voor Tom zijn regels dan ook regels en in zijn beleving dient een ieder zich daar het precies aan te houden, gebeurt dit niet, zal hij daar zeker wat van zeggen en dat leidt vaak weer tot confrontaties.
Op zich al een hele opgave dus!! Nu wil het geval dat de kampweek in het teken van “ondersteboven” stond.
Alles was dus anders dan anders, ook de regels bij de spelletjes waren dus precies andersom…..Pfff jullie voelen het al aankomen…..super verwarrend dus!!
De laatste avond belde de groepsleiding dan ook op dat het niet zo goed gegaan was.
Niet alleen met Teun maar ook met anderen in de groep was het die dag niet zo goed verlopen.
We begrepen dat een kind zelfs moest worden opgehaald door de ouders omdat het niet meer ging.
In ieder geval gaf Teun aan dat hij die avond graag naar huis wilde en niet de ochtend daarna zoals eigenlijk volgens het programma de bedoeling was.
Groepsleiding informeerde ons daarover, tja wat doe je dan… we hebben hen gevraagd wat zij adviseerden en zij gaven aan dat ze vonden dat hij beter kon blijven om het kamp mee af te sluiten.
Ons onderbuikgevoel zei wat anders, zeker na het horen van hoe de dag was verlopen met de spelletjes.( en ja jullie weten het onderbuik gevoel is hier inmiddels heilig Haha)
We hebben hem dan ook die avond naar huis gehaald en dat was de juiste keuze, hij was bekaf!
Als hij langer zou zijn gebleven was het vast misgegaan en dat was voor hem ook weer een teleurstelling geworden, nu heeft hij er leuke herinneringen aan.
Buiten het kamp waren er voor de kinderen nog uitstapjes met Z-care en zijn ze met opa en oma nog weggeweest.
We hebben wel gemerkt dat het voor Tom fijner is om met regelmaat een dag weg te gaan dan meerdere dagen achter elkaar in een groep te verblijven, al weer wat opgestoken dus!!
De laatste drie weken hadden wij zelf vakantie.
De tweede week daarvan was Tom erg verkouden en benauwd, hij kon er niet van slapen en was enigszins in paniek.
Nu is dat altijd lastig bij Tom, hij is namelijk in onze beleving redelijk snel in paniek dus wanneer is het dan ernstig.
Eerst maar eens stomen boven heet water, paracetamol en kijken hoe het gaat.
Nog niet goed dus, mijn zus gebeld of ze reiki wilde komen doen, die kwam en ging met hem aan de slag, ondertussen had Sander bij zin ouders Dampo gehaald dus na de reiki behandeling kon Tom ingesmeerd met Dampo weer richting bed….
Na korte tijd stond hij weer beneden, het was echt te benauwd voor hem.
Tja, dan toch maar de avonddokter bellen, we mochten komen en Tom ging daar aan de vernevelaar en kreeg een puffer mee naar huis.
Da’s ook wat zo’n puffer, om 4 uur werd Tom weer wakker omdat hij het benauwd had, geen probleem dacht ik, even puffen en hij kan weer proberen te slapen…
Ja, dat had ik gedacht, mooi niet dus, eerst moest de gehele beschrijving van de puffer en het medicijn door Tom gelezen worden.
Na 15 minuten was dat gebeurd maar toen kwam het dilemma: de dokter had gezegd 2x puffen en de apotheker had gezegd 1x puffen…..Tom compleet in verwarring en dan wil hij dus niets omdat het niet duidelijk is voor hem.
Mijn geduld was uiteraard niet opperbest rond half 5 in de nacht en uiteindelijk heb ik hem de keus gegeven of puffen of niet maar ik ga over 5 minuten terug naar bed.
Gelukkig hielp het en besloot Tom dan toch maar te puffen.
Niet zonder slag of stoot, in de omschrijving stond namelijk dat je rustig moet zijn om te puffen en Tom trok (terecht maar hoe kan het anders wanneer je zo benauwd bent..)de conclusie dat hij niet rustig was en dus eigenlijk niet mocht puffen, verder vond hij dat hij last had van de bijwerkingen van duizeligheid en misselijkheid…
Aan mij dus de taak om dat alles weg te wuiven en hem op andere gedachten te brengen.
Ik weet niet meer hoe maar uiteindelijk is het gelukt en is hij gelukkig weer in slaap gevallen.
Jammer was wel dat hij net die dagen met opa en oma naar de camping zou zijn gegaan dat kon dus niet doorgaan maar ach volgend jaar weer nieuwe kansen!
Volgende keer meer over de vakantie!!

Ik vond deze link op een andere blog over asperger, hij is daar als reactie geplaatst. Het filmpje duurt 3 minuten, en is erg herkenbaar.

Kijk eens op:
http://vimeo.com/11305685
om het ontroerende filmpje te bekijken waarin een jongen met asperger zijn moeder interviewt over moederliefde.”

Het einde van het schooljaar is redelijk rustig verlopen.
De risperdal is goed aangeslagen bij Tom, hij zit een stuk beter in zijn vel.
We zitten nog steeds op 0,5 mg en vooralsnog blijkt dat voldoende te zijn om hem overal doorheen te loodsen.
We hebben een kennismakingsmiddag gehad op het HAVO/VWO bij de Zwengel waar hij na de zomervakantie gaat starten.
Het was een fijne middag die voor Tom veel duidelijkheid gaf, hij was daarvoor namelijk erg zenuwachtig en had veel vragen.
Gelukkig zijn deze allemaal beantwoord en hebben we veel uitgebreide informatie meegekregen.
Je merkt dat deze school (ook al draait het pas een jaar en staat het waarschijnlijk in sommige opzichten nog in de kinderschoenen)de expertise in huis heeft om deze kinderen goed te begeleiden.
We kregen een mapje mee met daarin allerlei uitleg en tips en ja de tips zijn super: bijvoorbeeld een compleet vel over ”hoe pak ik mijn tas in”, met daarin stap voor stap hoe dat gaat en waar je op moet letten, zo ook over huiswerk en hoe de dingen in je agenda te noteren, alle afkortingen die je kunt gebruiken duidelijk aangegeven en uitgelegd.
Super duidelijk dus!! Dat geeft al veel rust voor Tom.
Hij heeft nu ook zijn klasgenoten en mentor ontmoet dus weet wat dat betreft ook al waar hij aan toe is.
Na de vakantie heeft Tom op maandag, dinsdag en donderdag via Z-care (naschoolse-) huiswerkbegeleiding en creatieve begeleiding, binnen de schooluren zijn ook 2 uren gereserveerd voor huiswerk dus op die manier blijven wij een heel eind buiten schot qua huiswerk en kunnen wij dus andere dingen met Tom doen.
Niet dat wij aan onze taken als ouder willen ontvluchten, maar het is voor Tom o zo belangrijk dat dingen (vooral huiswerk) op exact dezelfde manier worden benaderd omdat het anders voor hem direct onoverzichtelijk worde en hij het niet meer overziet of met andere woorden blokkeert als wij het op een andere manier uitleggen dan dat school dat doet.
Gelukkig is Z-care bekend met de handelswijze van school en anders is de lijn kort zodat zij direct contact met school op kunnen nemen om de dingen af te stemmen,
Wat dat betreft zitten we dus in een ideale situatie!!
Wat geen garantie geeft dat alles vlekkeloos zal verlopen, dat realiseer ik me goed, maar de randvoorwaarden zijn in ieder geval in mijn beleving dan ideaal.
Job had op mijn verzoek van de juf wat uitdagender werk gekregen op school.
Juf staat gelukkig open om nieuwe dingen te proberen en het bleek ook dat Job hier goed op reageerde.
In overleg met de juf hebben we besloten om Job opnieuw te laten testen met het oog op middelbaar onderwijs.
We hebben gekozen om deze test uit te laten voeren bij iemand die niets gespecialiseerd is in hoogbegaafdheid, eigenlijk vinden we het ook wel prima als de test daardoor wat lager uitvalt dat schept wat minder verwachtingen naar baan toe.
De juf heeft ook het idee dat Job onderpresteert en zich aanpast aan het “gemiddelde”van de klas, gelukkig zitten wij dan met haar wat dat betreft op een lijn!
In de tweede week van september wordt de test afgenomen dus dan hebben we nog een heel schooljaar om te kijken welk type onderwijs voor Job goed zou zijn.
Voor mijn gevoel moeten we niet te hoog inzetten, Job houd er niet zo van om te leren en ik denk dat er ook op andere gebieden dan school veel valt te leren.
Daarbij komt zijn capaciteit er toch pas uit als hij ergens op zijn plekje zit, waar dat dan uiteindelijk in het leven ook mag zijn.
Het belangrijkste voor ons dat hij gelukkig is.
Volgend jaar in groep 8 heeft Job dezelfde juf dus dat is ook een fijne gedachte!!
Met al deze positieve dingen zijn we dus begonnen aan de zomervakantie 2010.
Jullie hebben al meegekregen dat het extra kamp van Tom niet door is gegaan en eigenlijk geeft dat ook best een goed gevoel en zeker ook rust…
Zelf moeten we de eerste 3 weken werken en daarna hebben wij ook vakantie.
De allerlaatste week gaan we nog een midweek naar Duinrell en voor de rest blijven we rondom huis.
De kinderen hebben nog een enkel uitstapje met Z-care en ook de opa’s en oma’s die nu de eerste 3 weken ieder een dag per week oppassen hebben wat leuke uitstapjes bedacht om met hen te gaan doen.
Ik zie het zonnig tegemoet!!

Dit filmpje liet Tom mij vanavond zien.
hij vertelde erbij dat het treurig was en dat hij er een traan om gelaten had.
Ik kon aan hem zien dat het hem wat deed…
Kijk zelf maar eens

http://www.newgrounds.com/portal/view/485677

Beste coordinator zomerkampen Herlaarhof,
We hebben lang nagedacht en alle voors en tegen afgewogen en met jullie, Zcare en Jeugdzorg besproken of we Tom wel of niet zullen laten gaan op het extra kamp.
Uiteindelijk hebben we de beslissing genomen om het niet door te laten gaan.
We denken dat het hem en de beleving die hij heeft met logeren bij herlaarhof ( nu positief)geen goed zal doen.
Uiteraard gaat Tom wel met zijn eigen groep mee op kamp en daar kijkt hij ook naar uit.
Groetjes

ps voor de lezers :we zijn dus toch van mening veranderd… Jeugdzorg vond het, net als jullie belangrijk dat we ons gevoel zouden volgen…bedankt voor jullie input!!