Helaas hebben we Tom vandaag op moeten halen van school.
Hij was helemaal vastgelopen. Op school kreeg hij de keuze of zijn huiswerk noteren (wat dus blijkbaar niet lukte) of opgehaald worden door ons.
Het huiswerk noteren lukte niet, dus kregen wij een telefoontje of we Tom op wilden komen halen.
Ja, dat is even een geregel wanneer je allebei aan het werk bent!!
Gelukkig kon Sander even tijd vrij maken om Tom op te halen en de juf te woord te staan.
Daarna kon Tom gelukkig de middag bij mijn ouders doorbrengen, foei, wat moet je in deze situatie toch zonder je familie…
In ieder geval zouden we niet allebei een baan kunnen hebben, dat staat vast!!
Ik realiseer me voor de zoveelste keer dat ik zonder mijn familie niet had kunnen werken, in ieder geval niet in de baan die ik nu heb.
Het is echt sneu voor Tom, hij doet zo zijn best, maar het huiswerk breekt hem echt op.
Thuis merken we dat hij steeds minder aankan, op sommige momenten is hij niet aanspreekbaar en keert hij volledig in zichzelf, alles wat je hem dan vraagt is te veel, en het enige dat hij dan roept is : “nu even niet” ! Zelfs als het over kleine of voor hem interessante of leuke dingen gaat, kan hij het niet opbrengen om te antwoorden.
Dingen als douchen en tandenpoetsen worden weer een groot probleem en lukken hem niet.
Vervelend dus, voor iedereen.
Hij moet de tijd van school wel inhalen, dat dan weer wel, en dat is ook wel goed vind ik, het kan niet zo zijn dat hij elke keer wanneer het hem niet lukt naar huis kan gaan.
Vandaag heb ik telefonisch contact gehad met de externe begeleidster van Herlaarhof, zij gaat contact zoeken met alle “begeleiders” en school rondom Tom en kijken of het nodig is dat we stappen ondernemen.
Dat geeft voor mij weer rust, ik hoef nu zelf nergens achteraan, de “deskundigen” kunnen met elkaar overleggen wat wijsheid is en wij horen wel wat voor advies of overlegdatum daar weer uit voort komt.
Heerlijk om dat los te kunnen laten en onze energie op de positieve dingen met Job en Tom te kunnen richten.
Dat is dan wel weer iets wat ik echt geleerd heb, om het veel meer los te laten en er in te vertrouwen dat het wel in orde komt.
Ook is het leuk dat wanneer ik teruglees op dit weblog, ik de dingen zie die ik heb geleerd, en aan het leren ben!
Een mens is nooit te oud haha!
Uiteraard heeft Job wel problemen met de situatie op dit moment.
In zijn ogen is het volkomen onterecht dat Tom zo maar kan “beslissen” of hij wel of geen huiswerk maakt en of hij wel of niet naar school gaat.
“Tom doet er ook geen moeite voor” aldus Job, “hij zegt gewoon dat hij niet naar school gaat en dan hoeft hij ook niet”.
Mijn verweer dat Job het zelf ook erg vind en er niet altijd iets aan kan doen vind bij Job geen gehoor,
“ik kan ook niet zo maar thuisblijven van school” is zijn antwoord, “hij doet het expres, hij moet het gewoon eens een keer proberen wanneer hij geen zin heeft, en niet dan maar thuis lekker achter de computer gaan zitten en als ik uit school kom vertellen wat voor leuks hij heeft gedaan!”
Daar zit natuurlijk wat in, gelukkig heeft Tom vandaag niet thuis achter de pc gezeten (hij was bij oma) en heeft Tom bij Z-care zijn huiswerk voor morgen en zelfs een stukje voor maandag gedaan.
Maar Job bleef verbolgen over het idee dat Tom “zo maar kan doen wat hem uitkomt”.
Het feit dat Sander wist te melden dat Tom de tijd wel in moet halen op school hielp een beetje maar nam zeker niet alle frustratie weg.
Het valt ook niet mee voor Job, hij moet veel incasseren… en het is een lieve jongen, die zo zijn best doet om zich aan te passen.
Ik zie ook zo’n verschil in ontwikkeling bij Tom en Job, Job wordt steeds zelfstandiger en helpt met veel dingen mee in en rondom het gezin.
Job kan op zijn eigen manier echt dingen toevoegen en ons helpen met allerlei dingen en al wat verantwoordelijkheid nemen.
Dat zie ik echt als een cadeautje.
Tom kan dat niet altijd, en dat is zeker geen onwil, het lukt hem gewoon niet, ik weet dat wanneer hij het kan, hij het zeker ook zal doen, maar het verschil wordt steeds groter.
Dat is ook een van de redenen dat ik alles op wil schrijven op dit log, misschien heeft Job er ooit wat aan wanneer hij ouder is.
In ieder geval hoop ik dat hij ons wat beter zal kunnen begrijpen wanneer hij de dingen leest zoals ik ze beleef en dat hij weet dat we ook echt aan hem denken, ook al lijkt dat voor hem soms niet zo te zijn.

Ja, en zo is het alweer oktober en het schooljaar een eindje op weg! Voor Tom blijft het huiswerk (wat echt nog niet veel is qua inhoud, sterker nog, we hoorde op de ouderavond dat bijna alle kinderen uit de klas het huiswerk al in de huiswerk-uren op school al af krijgen en dus thuis niets meer hoeven te doen)een groot struikelblok. Hij loopt er dagelijksop vast en valt ook weer meer terug in het patroon om overal hulp voor te vragen. Een flinke aanslag op Tom’s en onze energie dus. Maar goed het is ook een hele overgang naar voortgezet onderwijs en dat gaat dan ook niet zonder slag of stoot.. Hopelijk vinden we samen met Tom en Zcare een modus waarin het gaat werken voor Tom. Vandaag hebben we een kort overleg gehad op school en afgesproken om het huiswerk zo veel mogelijk te kaderen in vast afgesproken tijden en dagen zodat het voor Tom zo overzichtelijk mogelijk wordt. Verder heb ik vanmiddag met hem een “nieuwe” tweedehands fiets gekocht om naar Zcare op en neet te fietsen. Tom heeft een prima fiets maar dat is een mountainbike model en die heeft dus geen goede bagagedrager voor zijn zware tas met boeken met als gevolg dat Tom nu niet meer zelfstandig naar Zcare kon fietsen. We hebben dat even opgelost door de begeleiders te vragen hem te halen en brengen maar het is beter dat hij zelf fietst, tenslotte was dat nu een stap die we hadden bereikt afgelopen jaar!! Ik ben benieuwd hoe het zal gaan met zijn eigen “nieuwe”fiets. In ieder geval was hij enthousiast bij de fietsenmaker en kwam vol trots thuis zijn fiets aan Sander laten zien. Job heeft vorige week schoolkamp van groep 8 gehad, hij heeft zich prima vermaakt en kwam zonder stem terug, we zullen dat maar als een goed teken zien haha!! We hebben inmiddels de uitslag van het onderzoek van Job binnen en daar ook een toelichtend gesprek over gehad. Het advies voor Job voor voortgezet onderwijs is Havo/Vwo, met als kanttekening dat de onderzoekers het moeilijk vonden om een eenduidig advies te geven omdat het leerprofiel van Job niet eenduidig is. Pfff het zal ook eens wel duidelijk en gemakkelijk gaan hier haha! Job scoort op verbaal gebied zeer hoog en op performaal gebied bovengemiddeld, hetgeen (voor de trouwe volger moet dit al duidelijk zijn) voor problemen kan zorgen bij het leren.de beruchte verbaal-performaal kloof dus!!
Verder vind job heel veel dingen SAAAAAI af en toe is het net moppersmurf, maar ook dat leid af en toe tot hilarische situaties hier thuis. Sander en ik zijn op het moment weer in een “spirituele” periode. Jawel, ik ben volop bezig met extra verdieping in TAROT en sander met meditatie dus…..wie weet wat voor inzichten we daar weer uithalen!!

Tom is vandaag vastgelopen op het huiswerk voor morgen.
Het lukt hem niet het te maken, hij loopt vast bij de uitleg van “anoniem” (Nederlands) waarbij de uitleg in de tekst moet staan. Achter het woord staat dat het betekend dat mensen hun naam niet noemen. Tom vind dit niet voldoende, volgens hem hoort er ook bij dat mensen niet zichtbaar zijn en niet vertellen waar ze vandaan kom en ed. Hij kan voor zichzelf dus niet het “juiste”antwoord vinden. Dat had tot gevolg dat hij vastliep en niet meer verder kon gaan.

Al het huiswerk voor morgen moest nog gemaakt worden. Helaas is er een begeleidster van Zcare ziek en een ander had dinsdag examen zodat hij deze week nog geen huiswerkbegeleiding heeft gehad. Dat zal zeker ook meespelen, nu moest hij het zelfstandig (met een beetje hulp van mij) maken.

Tom is erg verdrietig dat het hem niet lukt, en geeft aan dat hij nu wellicht dit werk moet inhalen en daarbij ook weer nieuw werk krijgt dus dat het op gaat stapelen en daar maakt hij zich grote zorgen om.

Hopelijk heb jij tijd om dit met hem te bespreken donderdag.

Aankomend weekend gaat Tom naar het logeerhuis, soms levert dit wat spanningen bij hem op, het kan dus zijn dat je daar vrijdag of maandag wat van werkt in de klas.

Groetjes Jacqueline

Ik zou nog wat meer vertellen over de vakantie.
In de laatste week van de vakantie zijn we nog een midweek naar Duinrell geweest. Het was een geslaagde week. Wat ik erg leuk vond was dat we de avonden met zijn 4en hebben doorgebracht en lekker hebben gekletst.
Je merkt dan echt dat de jongens ouder worden en al over van alles mee kunnen praten, het is leuk om hun ideeën, visies en fantasieën te horen.
Verder konden de jongens ook al zelfstandig het park in en heeft vooral Tom met de buurkinderen vriendschap gesloten en daar ook veel mee gespeeld.
Een middag zijn we naar de zus van Sander in Scheveningen geweest, lekker even naar het strand en daarna bij haar en haar kinderen gegeten.
Reuze gezellig, ware het niet, dat Jelle de middag aan het strand minder leuk vond.
Hij kroop in een hoek tegen een windscherm en heeft alleen maar geroepen, ik wil naar huis, ik wil naar huis, ik wil naar huis, het is hier saai, kunnen we gaan…..
Pfff, als de een niet moeilijk doet dan is het dus de ander wel haha!!
(er zijn mensen in onze vriendenkring die dit zeker zullen herkennen…)
Een “normale”dag(dat iedereen tevreden en blij is) zullen wij niet snel mee gaan maken denk ik, maar goed het zij zo.
De laatste zondag van de vakantie hebben we een bezoek gebracht aan een meisje wat bij Tom op Herlaarhof zat en waar hij een beetje verliefd op is.
Wij vonden dat we een bezoekje moesten plannen omdat het voor hem erg belangrijk is, en wij zelf nog wel weten hoe verliefd je op deze leeftijd kunt zijn……
Zo gezegd zo gedaan, dus we gingen richting Rotterdam met een kind wat best en beetje zenuwachtig was!
De ouders van het meisje kenden we niet goed.
Omdat zij met openbaar vervoer moesten komen naar Vught waren zij vaak niet aanwezig op de standaard ophaal- en vertrektijden van de kinderen op Tom’s groep op Herlaarhof dus het was ook even afwachten of daar een klik zou zijn.
Dat laatste was geen probleem, dat zat wel goed en met de kinderen ging het ook goed, die waren blij dat ze elkaar weer zagen!
We merkten dat de ouders van het meisje het zelfs wel prettig vonden om eens met “gelijkgestemden” te praten, omdat zij de contactmomenten met de andere ouders van de groep hadden gemist was dat voor hen iets wat ze nog niet zo kenden.
Ook voor ons is het altijd weer fijn om weer met mensen te praten die soortgelijke ervaringen hebben dat doet altijd goed, je weet dan dat je niet de enige bent die door zo’n proces gaat, het schept toch een soort band.
Met een goed gevoel gingen we dan ook weer huiswaarts en was de vakantie weer aan een einde gekomen.

Gelukkig was alle informatie vooraf zo duidelijk voor Tom dat het in de vakantie geen spanningen heeft opgeleverd voor hem.
Hij gaf aan dat hij wel zenuwachtig was maar wie zou dat niet zijn wanneer je overstapt van basis- naar voortgezet onderwijs.
De randvoorwaarden zijn in onze beleving goed geregeld.
Er is huiswerkbegeleiding van Zcare, het vervoer met de taxi is gelijk gebleven, hij wordt weer om 8.00 opgehaald (wat een heerlijke tijd is, zeker vergeleken met vroeger toen hij al voor half 8 de deur uit moest…) en als klap op de vuurpijl heeft hij dezelfde chauffeuse als vorig jaar.
Maar ja, die zware tas….. zo, dat is ECHT een zware tas die kan hij niet op zijn rug (hij gebruikt een rugzak) dragen wanneer hij naar Zcare fietst.
Dus werd er door ons als oplossing een pakkendrager op zijn mountainbike gemonteerd.
Leuk bedacht, maar de pakkendrager is niet groot genoeg en de spanbanden krijgt hij er zelf niet omheen…
Haha, daar moeten we dus nog een oplossing voor bedenken!
De eerste week verliep uitermate goed, er was een duidelijk programma deze introductieweek en alles was volgens de normale schooltijden dus geen uren meer en geen uren minder.
Gymles, een blokuur op vrijdag was iets waar Tom erg tegen op zag, vooral het douchen na de les.
(trouwe lezers weten dat douchen voor Tom vaak een probleem is)
Hij heeft dit zelf bespreekbaar gemaakt met zijn mentor en samen hebben ze daar goede afspraken over gemaakt.
In dit geval is het zo dat Tom er tot de herfstvakantie 20 minuten over mag doen en dat hij gaat proberen om het zo snel mogelijk te doen.
Heerlijk toch dat dit soort dingen bespreekbaar zijn op school!!
Deze week begon het “echte” werk, we merken nu ook al wat spanningen bij Tom.
Vandaag kwam er ook een mailtje van school dat Tom een keer was geblokkeerd en dat ze met het team gaan kijken wat een goede oplossing is en hoe ze de druk wat kunnen verminderen voor hem.
Fijn dat ze zo mee willen, en kunnen werken daaraan, op deze school!
Vooralsnog houd hij wel zijn hoofd boven water en is over het algemeen in staat om zijn frustratie bij zichzelf te houden.
Maar eens kijken hoe het allemaal gaat lopen!