Bij Job in de klas hebben ze een project over de supermarkt.
In het kader daarvan zouden de kinderen donderdagmiddag naar de supermarkt gaan.
Aan de ouders werd gevraagd om een booschappenlijstje met 3 artikelen, een portemonnee met maximaal 3 euro en een plastic zak mee te geven aan het kind.
De kinderen zouden in groepjes van drie onder begeleiding van een ouder naar de supermarkt gaan om de boodschappen te doen.
Aangezien ik nogal vergeetachtig ben had ik er woensdagmiddag al voor gezorgd dat alle benodigdheden voor de activiteit in de rugzak van Job zaten.
De boodschappen had ik met hem doorgesproken, hij moest twee dingen voor mij meebrengen en van het overige geld mocht hij zelf een zak chips uitkiezen.
Vooral dat laatste zag Job wel zitten!
Op donderdag ben ik altijd werken en zijn de kinderen bij opa en oma tussen de middag en na school, opa en oma wisten natuurlijk niets van het boodschappen doen met als gevolg dat Job (zelf ook vergeetachtig dus..) zijn rugzak niet meegenomen had naar school.
Dus… geen geld en geen briefje..!
Wat er precies gebeurd is weet ik niet omdat ik er niet bij was dus ik kan het verhaal alleen maar reconstrueren naar aanleiding wat ik van Job en de moeder die het geheel coördineerde heb gehoord maar het is niet geheel vlekkeloos verlopen.
Job heeft tegen de juf gezegd dat ze opa kon bellen, die woont tegenover school, om drie euro te brengen.
Juf wilde dit niet doen.
Ik denk dat Job toen niet met zijn groepje is meegelopen en bij de juf is gebleven toen de eerste groepjes vertrokken.
Ondertussen is Job blijkbaar in tranen uitgebarsten omdat zijn boodschappenmiddag in het honderd zou gaan lopen en hij van de juf moest kiezen of meegaan en geen boodschappen doen of op school blijven.
Terwijl hij in mijn ogen toch een redelijke oplossing had….
Verder kan ik me ook nog voorstellen dat een juf er op voorbereid is dat er iemand zijn spullen vergeet en dan zelf drie euro meegeeft en een boodschappenlijstje van haar zelf.
Maar ja dat is waarschijnlijk wel erg creatief bedacht van mij……
Gelukkig heeft een moeder die ons goed kent toen het initiatief genomen om met haar groepje en Job even langs opa te gaan om geld te halen.
Probleem opgelost!!
Job wist zelf heel goed welke boodschappen hij moest hebben dus het niet aanwezig zijn van een briefje vormde ook geen probleem.
Dan vraag ik me weer eens af hoe bereidwillig en hoe inventief een leerkracht kan zijn……

Afgelopen maandag had Tom een conflict met zijn begeleidster vanuit IE-Quest.
Op de een of andere manier heeft Tom de juf in het conflict betrokken en zij heeft hem de keuze gegeven om met de begeleidster mee te gaan of dat de begeleidster naar huis zou gaan.
Tom ging niet met haar mee dus is de begeleidster naar huis gegaan.(zij had geen andere keuze op dat moment)
Tom had dus geen uitleg voor het werk wat hij moest maken van haar gekregen.(ws wel van de juf later)
De rest van de dag kon Tom niet tot zelfstandig werken komen, hij heeft alleen zijn papier vol getekend met allerlei krabbels.
Gelukkig heeft hij wel de groepslessen goed meegedaan die dag.
Dat Tom niet tot werken kwam en het voorval van de ochtend met de begeleidster heeft de juf verontrust.
Zij wil natuurlijk voorkomen dat Tom weer minder gaat werken net zoals vorig jaar en voelde zich op het moment van het voorval niet gesteund door de begeleidster van IE-Quest.
Het is ook een beetje lastig omdat nu blijkt dat de juf en IE-Quest een ander beeld hebben van hoe je zo’n situatie op gaat lossen.
De juf heeft Tom aan het einde van de schooldag de keuze gegeven om of thuis te blijven als hij toch geen werk maakt of om naar school te komen en aan de slag te gaan en te accepteren dat er gewerkt moet worden.
Tom koos er natuurlijk voor om dan maar een dag thuis te blijven!
Juf heeft hem toen uitgelegd dat het zo niet werkt hij kiest of volledig voor school of helemaal niet voor school en niet de ene keer wel en de andere keer niet.
Pfff dacht ik toen ik het hoorde…een gewaagd voorstel…voor hetzelfde geld zegt Tom dat hij dus niet meer naar school wil.
Persoonlijk vind ik dat Tom die keuze niet heeft en dat hij naar school MOET.
Maar vooralsnog heeft het gewerkt want Tom heeft ’s avonds tegen me gezegd dat hij er voor kiest om naar school te gaan!!
Ik heb Tom ook uitgelegd dat het voor leerkrachten moeilijk is als hij zijn werk niet maakt en dat ze zich dan zorgen gaan maken ik denk dat hij dat nu wel doorheeft….
Ik heb van de juf begrepen dat het sinds die dag weer beter gaat met Tom in de klas, dat hij weer een beetje beter op zijn beurt kan wachten dan voorheen en dat hij zijn werk weer maakt.
Ook geeft ze aan dat hij door klasgenoten goed opgenomen is in de groep en dat hij daar zelf ook moeite voor doet en behoefte aan lijkt te hebben.
Terugkijkend is het dus een dag wat minder goed gegaan en dan alleen nog met zelfstandig werken.
Als ik dat vergelijk met vorig jaar vind ik dat we weer een heel stuk vooruit zijn gegaan!!
Jammer dat die ene keer dat het minder gaat er wordt behoorlijk gereageerd en dat het besproken moet worden met de directeur, ik vrees dan meteen weer voor een negatief imago…maar goed waarschijnlijk moet ik me niet zo druk maken en loopt het allemaal wel weer los.
In ieder geval heeft Tom van deze ervaring geleerd, ik hoop dat wij allen om hem heen dat ook weer doen!

Het is ons al eerder gezegd maar afgelopen maandag tijdens een gesprek op school kwam naar voren dat het verstandig is als we ons voorzichtig gaan orienteren op middelbaar onderwijs.
Volgens alle hulpverleners zou het best eens kunnen zijn dat Tom na volgend schooljaar klaar is met het basisonderwijs.
Er zijn dan natuurlijk een aantal mogelijkheden,zoals bezighouden in het basisonderwijs vanwege zijn leeftijd dus met verbreding en verrijking maar om dat een jaar lang als enige lesstof aan te gaan bieden is ook zo wat…
Verder is het dan zo dat Tom als enige ander werk aan  het doen is.
Dat is nu ook zo maar we proberen het zo veel mogelijk te beperken ook omdat hij zelf aangeeft graag met de groep mee te doen.
Of het daadwerkelijk zo zal zijn dat Tom al heel vroeg door gaat stromen naar middelbaar onderwijs kunnen we pas volgend jaar bekijken afhankelijk van  zijn werkhouding en zijn contact met de leerkracht die er dan is.
Dan heb je ook nog zo iets als “sociale en emotionele” ontwikkeling dus dat een kind er ook aan toe moet zijn om naar middelbaar onderwijs te gaan.
Maar mocht het zo zijn dat we moeten kiezen uit een aantal minder leuke opties dan is dit misschien een hele reële.
Tsss wel even wennen aan het idee voor ons……
Alleen daarom is het al goed om er nu al over na te gaan denken.
Op het basisonderwijs hebben we het nu net voor elkaar dat alles goed verloopt en dan kunnen we daar weer opnieuw beginnen!
We hebben bedacht dat het voor ons belangrijk is dat er op de toekomstige middelbare school een goed zorgteam is of in ieder geval dat een school de mogelijkheden heeft(of openstaat voor hulp van buitenaf) dat Tom extra begeleid kan worden.
Op basis van ervaringen van andere ouders met begaafde kinderen hebben we twee scholen uitgezocht waar we alvast eens even op de open dag willen gaan kijken.
We hebben dan al een beetje een beeld en mocht het zo zijn dat we volgend jaar serieus moeten gaan kijken weten we al een beetje waar we heen willen.
Waarschijnlijk zullen we tegen die tijd toch uitgebreid met de betreffende school aan tafel moeten om te kijken of het wel te realiseren is.
Verder heb ik gehoord van de mogelijkheid dat een kind al een of twee dagen naar middelbaar onderwijs gaat en de andere dagen op basisonderwijs blijft  dat zou een optie kunnen zijn om Tom langer op het basisonderwijs te houden.
Een hoop om over na te denken dus alweer!
Mocht iemand die dit leest ervaring hebben met dit onderwerp en/of goede ervaringen met een middelbare school in omgeving den Bosch/Waalwijk dan hoor ik het graag!

Naar aanleiding van het hoesje van de film van de Da Vici Code onstond er tussen mij en de kinderen een interessant gesprek over Jezus.
De kinderen hadden het hoesje van de film gezien en vroegen mij waar de film over ging.
Ik probeerde zo goed en kwaad als ik kon uit te leggen dat er in deze film beweerd wordt dat Jezus getrouwd was met Maria en dat zij waarschijnlijk een kind gekregen hebben en dat er dus nu op aarde nog steeds nakomelingen van Jezus rond zouden kunnen lopen.
Het is heel kort samengevat en natuurlijk mijn interpretatie van het verhaal dat mogelijk door een ander weer heel anders zou kunnen worden uitgelegd, maar goed, met deze uitleg moesten mijn kinderen het dus doen.
Tom kon zich wel vinden in deze visie en vond het aannemelijk dat Jezus een gewoon mens was en geen heilige.
Al brainstormend kwamen hij en ik samen tot de conclusie dat het best eens zo zou kunnen zijn geweest dat Jezus paranormaal begaafd was en op die manier mensen genezen en geholpen had, en dus wel degelijk een heel bijzondere persoon is geweest maar heilig, daar konden we ons wat minder in vinden.
De onbevlekte ontvangenis daar hadden Tom en ik ook zo onze twijfels over.
Job echter, kon het absoluut niet eens zijn met wat Tom en ik aan het bekokstoven waren, Jezus is heilig en daar valt niet aan te tornen.
Hij was ook erg vurig in zijn betoog, wat helemaal niet slecht was, voor een zeven jarige.
De juf had namelijk uitgelegd dat Jezus heilig was, en de juf heeft altijd gelijk, verder vertelde Job is het zo dat Jezus op het raam van de kerk staat en dat daar licht doorheen komt en zo kun je zien dat hij licht geeft en dus heilig is.
Ik vond het geweldig zo vurig als hij zijn visie aan ons vertelde en ook stellig bij zijn overtuiging bleef.
Dat is nu zo mooi aan het geloof, dat iedereen het mag doen zoals hij of zij het wil en mag zien zoals hij of zij het wil.
Daar hebben we het dus ook nog over gehad dat de mening van Tom niet goed of fout is en dat de mening van Job niet goed of fout is, het is gewoon een mening en die mag je gelukkig hebben in Nederland.
Ik hoop dat mijn kinderen er over twintig jaar nog zo over denken en dat ze anderen in hun waarde laten, de wereld verbeteren begint in het klein denk ik dan maar….

Omdat ik zo vaak de vraag krijg wat er met mijn zoon is heb ik besloten deze web-log te maken. Het vervelende is namelijk dat ik niet binnen een paar minuten een goed beeld kan schetsen wat er nu precies is.. Sterker nog diegene die de afgelopen jaren mijn zoon hebben onderzocht/begeleid zijn het niet altijd met elkaar eens wat betreft diagnoses! Wat in ieder geval uit een onderzoek is gekomen en waar de meeste het wel over eens zijn is dat hij hoogbegaafd is. binnen dat stuk hoogbegaafdheid zit een flinke kloof tussen het verbale- en performale( is handelend vermogen/ gedeelte, wat dus inhoud dat hij de dingen in zijn hoofd veel beter kan beredeneren dan dat hij tot uitvoer kan brengen Verder zijn er een aantal mensen die hem hebben onderzocht en hebben geconcludeerd dat er ook een vorm van autisme speelt en wel ASPERGER. Ook heeft hij een vorm van dyslexi en wel dysorthografie(hopelijk goed gespeld haha)dus het lezen gaat goed maar er zijn alleen problemen met schrijven. Voordat mijn kind op school zat hebben wij een hele intensieve tijd met hem gehad, (ik zal nog een stukje geschiedenis plaatsen elders op de pagina) het is nu wat gemakkelijker omdat ik de zorg kan delen met school en mensen die ons ondersteunen. Waar ik vooral tegenaan loop met mijn zoon is dat zijn gedrag heel anders is dan dat van de meeste kinderen van zijn leeftijd en dat de mensen van hem verwachten. Hij heeft er moeite mee om zich in te leven in anderen en zal vanuit dat oogpunt vaak egoistisch reageren, hij maakt soms (ongepaste) geluiden en weet niet goed hoe hij kontakt moet maken met anderen. Dat laatste gebeurt dan vaak op een verkeerde manier door bijvoorbeeld te duwen of vlakbij iemand te gaan staan en dan in eens een heel hard geluid te maken. Uiteraard wordt dit niet door iedereen op prijs gesteld…… Ook heeft mijn kind een aantal dingen waar hij heftig op kan reageren, zoals veel mensen bij elkaar, harde geluiden en onbekende situaties. Het kan dan een tijdje goed gaan en ineens is het genoeg geweest voor hem. Wanneer we bijvoorbeeld op een verjaardag zijn, merk ik dat het hem enorm veel energie kost om zich aan te passen. Ik ben dan ook nooit helemaal ontspannen, het is voor mij alsof ik altijd een antenne uit heb staan om alles zo goed mogelijk te kunnen laten verlopen en dat kost mij dus ook veel energie. Als het teveel wordt voor mijn kind kan hij andere kinderen slaan of zelf blokkeren dit houd in dat hij ergens gaat zitten en niets meer wil, de enige manier om dit te doorbreken is door hem letterlijk op te pakken en uit de situatie te halen. Met andere woorden naar huis dus! Met name de heftige reactie van mijn zoon en ons plotselinge vertrek zorgt nog al eens voor onbegrip bij andere mensen. Er is namelijk ook niets te zien aan mijn kind en vanwege zijn hoogbegaafdheid komt hij in gesprekken eerder heel goed over wat zijn gedrag nog moeilijker te begrijpen maakt voor de omgeving. Ook op school is het niet gemakkelijk voor de mensen om hem heen, gelukkig hebben we het redelijk getroffen met de school en doen zij vaak wel hun best voor tom. Voor de leerkracht een hele uitdaging dus! We hebben regelmatig overleg en ook tussendoor loop ik wel eens de klas binnen. Gelukkig gaat de werkhouding mijn kind nog steeds met kleine stapjes vooruit op school, cognitief heeft hij gewoon geluk dat hij zo slim is, daardoor kan hij de stof makkelijk oppikken ook al is hij niet altijd met zijn aandacht bij de les. een dag in de week bezoekt mijn kind het centrum voor creatief leren in sterksel waar hij graag naar toe gaat, ik zal een link toevoegen voor wie interesse heeft hun website te bekijken.(later toegevoegd:)Sinds september 2007 weten we dat onze jongste zoon ook hoogbegaafd is. Gelukkig zijn er bij hem geen andere diagnoses gesteld(aleen twijfelt men aan dislexy) en heeft hij een harmonieus profiel. Ik zal verder op deze pagina telkens stukjes plaatsen over wat mij bezig houdt en wat ik zoal beleef met mijn kinderen. Het zijn dus subjectieve stukjes die gaan over mijn kant van het verhaal!! groetjes jaco datum 2005

nb. voor diegenen die ons kennen ik heb gefingeerde namen gebruikt voor mijn kinderen, de oudste heet op deze pagina tom, de jongste job….