Het is nu 4 uur ‘s nachts, vrijdag 24 maart.
ik kon niet slapen want er is weer zoveel gebeurd…………
Deze tekst krabbel ik dan ook maar op een papiertje uit het tekenblok van de kinderen en ga het zondagavond maar op de web-log over typen.

Wat een gezellig weekend weg zou worden werd nog geen half uur na ons vertrek medogenloos verstoord door een telefoontje van de RT-er van school met de mededeling : “Juf zit er weer helemaal doorheen met Tom. Hij is vandaag twee keer geblokkeerd en ik heb de juf toegezegd dat Tom maandag niet bij haar in de groep is.”
Volkomen overdonderd door deze toezegging van haar kant naar de juf kon ik nog net lang genoeg nadenken om te vragen wat ze dan voor oplossing had bedacht voor Tom aanstaande maandag.
Die had ze dus niet!!
Ik vul het plaatje dan al in mijn hoofd al in: maandag zit Tom weer thuis!
Vervolgens begon de RT-er mij nog eens haarfijn uit te leggen dat Tom vrijdag twee keer geblokkeerd was en dat het zo echt niet ging…..Daar ging mijn voorgenomen rust en het idee dat sander me dit soort dingen uit handen zou nemen dit was zwaar ***!
Dat Tom vrijdag geblokkeerd was wisten we al tussen de middag was sander ingelicht over de situatie ‘s ochtends en over de middag had tom ons zelf verteld.
Ja er zit ook nog wat positiefs in dit verhaal: Hij heeft het ons zelf verteld!!!
dat heeft hij nog nooit eerder gedaan!!
In eerste instantie kon Tom alleen vertellen dat hij die middag in groep 8 had gewerkt en dat hij niet uit kon leggen waarom.
Hij gebruikte zelfs de zin: “dan schaam ik me” als ik het uit ga leggen en “Ik weet niet hoe ik het uit moet leggen want ik snap het zelf ook niet”.
Maar nadat sander had gezegd dat hij het dan wel bij de juf zou navragen begon hij toch heel aarzelend zijn verhaal.
Wat een doorbraak! Dit was ons nog niet eerder gelukt! Normaal kan Tom het echt niet vertellen wat daar dan ook de rede van moge zijn..
Dit is het verhaal zoals Tom het vertelde:

Ik zat aan mijn tafel in de klas te wachten toen de juf kwam.
Ik dacht dat ze kwam zeggen dat ik kon gaan werken in mijn boek maar in plaats daarvan zei ze dat ik mee moest.
Ik ben met de juf mee gelopen uit de klas maar wilde dat ze me los zou laten omdat ik anders niet verder zou lopen.
Even gepraat, weet ook niet waarover en toen moets ik in groep 8 gaan werken.
Het was wel leuk daar maar ook weer niet want ik kreeg mijn werk niet af.

Tom heeft dus duidelijk geen idee wat hij heeft gedaan dat de aanleiding is geweest om hem te verwijderen uit de klas.
Hij kon/wilde ook niet zeggen waarover hij met juf gepraat had en we hebben het daar even bij gelaten want het was al een hele stap voor hem om uberhaupt een beeld te schetsen van hoe het was gegaan.
In de ochtend was hij ook verwijderd uit de gymles, dit kon hij ook enigszins uitleggen.
Ze moesten als een worm bewegen over de grond, Tom kon/wilde dit niet en raakte in de war wat zeker zijn uitwerking zal hebben gehad op zijn gedrag.(van een ander hoorde ik dat Tom getikt was en dus af maar dat hij dit zelf niet zo ervaren had tijdens het spel en dat daaruit de discussie met juf ontstaan was)
In ieder geval heeft de juf hem op een bankje gezet en dit was voor Tom dus niet duidelijk of niet eerlijk of wat dan ook en daardoor is hij geblokkeerd.
Hij heeft toen even bij de IB-er gezeten en die wist me naderhand te vertellen dat Tom echt zijn frustratie en woede eruit moest gooien omdat hij zich niet begrepen voelde.
Hij had zelfs in zijn boosheid aan de spullen van de IB-er gezeten!
Naderhand moest hij dit zelf opruimen en heeft toen wel zonder dat het hem gezegd was “Sorry dat ik aan je spullen gekomen ben “gezegd.
Yes!!! Denk ik dan ondanks alle ellende, toch weer een teken dat hij bezig is met wat voor effect zijn gedrag op anderen heeft maar jammer dat het zo gebeuren moest.
Tom vond dus dat hij door de juf volkomen onterecht behandeld was en wilde van ons tussen de middag horen dat het een leuke middag zou worden daar hoopte hij op en ik had het idee dat hij er ook echt voor wilde gaan.
Nou echt leuk is het dus niet bepaald geworden voor hem!
Ik ben ook erg boos en teleurgesteld wat betreft de juf die me afgelopen donderdag nog verzekerde dat ze er weer helamaal voor ging!
Mijn gevoel van onrust blijkt dus juist te zijn geweest ze is er duidelijknog niet aan toe om weet met Tom te kunnen werken.
Hoe is haar belasting afgelopen week geweest?
Maandag was Tom de hele dag op school en vierde hij zijn verjaardag, daardoor was hij wat onrustig maar ze heeft me donderdag gezegd dat hem dat volkomen vergeven was omdat aklle kinderen dat hebben als ze jarig zijn.
Dinsdag is tom op het CCL en dus niet bij haar.
Woensdagochtend is hij wel bij haar in de groep geweest.
Donderdag- en vrijdagochtend is hij een gedeelte van de ochtend in de gele groep geweest omdat hij daar nog wat af moest maken ( en daar werken met de kleuters vind hij heerlijk!), de middagen was hij in principe bij haar in de klas.
Nou dat lijkt me dus wel meevallen met de belasting…..
Daarbij was er volgens haar eigen zeggen donderdag ochtend nog haar insteek om zich voor 300% in te zetten dus haar gevoel is wel binnen hele korte tijd omgeslagen!!!!
Waarschijnlijk had ze zich beter voor 100% in kunnen zetten zodat het wat minder belastend voor haar zou zijn!!.
Ik krijg nu toch sterk het idee dat het probleem niet alleen door mijn kind veroorzaakt wordt.
Naar mijn idee spelen hier nog hele andere dingen mee……
Na snel overleg tussen sander en mij na aankomst in het huisje (het telefoontje kwam onderweg er naar toe en ik had afgesproken dat we terug zouden bellen) waren we het er snel over eens dat wij niet akkoord zouden gaan met een plan om Tom maandag thuis te laten.
Sander nam het op zich om te gaan bellen met allerlei mensen en is daar vervolgens ook een uur mee zoet geweest!
Ik was wederom HEEL blij dat ik dit nu eens niet hoefde te doen….maar het drukt toch een hele stempel weer op een leuk weekendje uit!
Uiteindelijk is afgesproken dat Tom maandag in de gele groep gaat werken bij de kleuters en dat de juf van die groep (die enorm goed met tom kan werken) zijn werk ophaald in groep 5 zodat hij daarmee aan de slag kan bij haar.
Aan ons de taak om dit bericht aan tom te gaan vertellen.
Daar gaan we weer…..Weer een teleurstelling voor Tom (en mij en Sander) het is voor tom hard als je zo je best doet en je wordt door onbegrip van anderentelkens onderuit gehaald!
Er wordt WEER een gesprek gepland op school om te kijken hoe we nu verder gaan.
Nou ik heb er even mijn buik van vol het idee om zelf thuis les te gaan geven wordt steeds aantrekkelijker……..

Ik had me dus even vergist in de datum van het gesprek op school, ik was in de veronderstelling dat het aanstaande maandag zou zijn maar het was dus donderdag 23 maart.
Eigenlijk zijn we er heel positief over.
Uiteraard blijft het werken met Tom intensief maar iedereen wil er het beste van maken.
De juf heeft ons verzekerd dat ze er weer helemaal bovenop is en om met haar eigen woorden te spreken ze gaat zich weer voor 300% inzetten!
Wij waren er namelijk niet helemaal van overtuigd of het wel goed zou zijn dat ze weer met Tom aan de slag zou gaan, in haar en in Tom’s belang, als het weer misgaat is er niemand bij gebaat.
Maar goed dat lijkt dus wel goed te zitten.
Wat er verder zo’n beetje is uitgekomen is dat ondanks dat sander en ik er niet van lopen te juichen we toch gaan kijken of Tom een week mee kan lopen op de regenboog (de SBO-school in Drunen) omdat je het niet goed kunt beoordelen als Tom er niet een keer geweest is.
Er komt in de klas een speciale ruimte waar Tom zich even terug kan trekken als hij dat nodig heeft om te werken en waar de juf toch toezicht kan houden.
Ook hebben we besproken dat naar onze mening Tom bezig is met wat zijn gedrag voor effect heeft op de omgeving en dat dit waarschijnlijk te danken is aan deze situatie.
De begeleider vanuit het rugzakje gaf daarbij aan dat het zeer waarschijnlijk is dat we dit zullen merken in Tom’s werkhouding op school.
Omdat hij nu zo bezig is met zijn gedrag ten opzichte van de omgeving zal hij minder energie kunnen steken in het maken van zijn werk op school.
Ik merk ook echt aan Tom dat hij enorm zijn best doet om het goed te doen op school en dat het hem bezig houd dat zijn werk maar afkomt.
Verder heeft de directeur verteld dat hij gesproken heeft met de leerkracht die volgend jaar waarschijnlijk groep 6 gaat doen en dat deze niet negatief staat tegenover het feit dat Tom dan in die groep zou zitten!!!
Ik wist niet wat ik hoorde…terwijl er een paar weken geleden nog sprake was dat het helemaal niet meer ging op deze school en dat de leerkrachten die in aanmerking kwamen om volgend jaar Tom in de klas te hebben er vreselijk tegenop zagen kwam er nu dit bericht!!
Maar…. je hoort mij niet klagen want dit is ook weer positief.
Jammer is dat jeugdzorg en school verder geen kontakt meer hebben gehad en dat het de direkteur niet duidelijk is wat de juffrouw van jeugdzorg bedoelde met het potje uit het AWBZ waaruit nog geld zou kunnen komen voor school.
Daar moet ik dus weer zelf achteraan terwijl ze me duidelijk gezegd had dat ze het zelf met school zou regelen en dat ik niets hoefde te doen(ja, natuurlijk heb ik dat precies gevraagd want anders ontstaan er zo wie zo situaties als deze…)
Deze juffrouw oftwel “casemanager”zoals het officieel heet is op donderdag en vrijdag vrij dus moet ik maandag maar weer terug bellen.
Nou dat doe ik dan maar…….
Morgen gaan we een weekendje weg met mijn familie dus hebben we lekker even wat anders in onze gedachten en kan ik proberen weer wat meer rust te nemen.

Ik heb een dipje…of liever gezegd ik heb een DIP!!!
De afgelopen tijd is me niet in de koude kleren gaan zitten.
Al die teleurstellingen en afwijzingen stapelen zich mooi open ik merk dat ik totaal geen energie meer heb om, behalve me verdrietig te voelen, nog iets te doen.
Gelukkig begrijpt Sander de situatie heel goed (ik heb het wel getroffen met zo’n man!) en heeft hij zich onmiddelijk vrij gemaakt van zijn werk om mij te ondersteunen.
Wat een opluchting…even ademhalen en wat ruimte voor mezelf hebben….Sander die de kinderen naar school brengt, de vervelende telefoontjes pleegt en de akkefietjes tussen de jongens oplost!
Tegelijkertijd is het ook eng want nu ik de ruimte heb wordt ik ineens weer enorm met mezelf geconfronteerd…
Ik merk dat het me nog niet lukt om rust te vinden maar de wetenschap dat sander me begrijpt en dat ik nu even niets alleen hoef te doen heeft al enorm veel last van mijn schouders genomen.

Hoera!
Het is hardstikke goed gegaan de afgelopen twee ochtenden op school met Tom.
Hij had er zin in en heeft hard gewerkt!
Ik heb vanmiddag de juf even gesproken en ze was heel optimistisch.
Gisteren was er extra iemand volledig aanwezig in de klas en vanochtend hebben ze dat afgebouwd tot iemand extra die zich een beetje op de achtergrond heeft gehouden.
Juf heeft ook met Tom gesproken en haar kant van het verhaal aan hem uitgelegd, dat vind ik ook heel fijn.
Maandag gaat hij dus weer voor hele dagen naar school en gaat de juf het ook weer alleen doen in de klas.
Natuurlijk houdt hij wel zijn RT-urenwaarbij hij door de remedial uit de groep wordt gehaald.
Ik hoop dat hij het zo goed blijft doen en dat hij zijn werk blijft maken , wie weet valt het gesprek de 27e dan ook wel mee!?
Zondag is Tom jarig, hij wordt dan 8 jaar dus dan hebben we een feestje.

Gisteren kreeg ik een telefoontje van Jeugdzorg.
Tom was daar besproken en de gedragsdeskundige daar heeft geadviseerd dat het voor hem belangrijk is om zo veel mogelijk op regulier onderwijs te zijn.
jaaa, ons idee …..
Vervolgens heeft onze contactpersoon daar gebeld met de directeur van school en met hem het een en ander besproken.
Volgens de contactpersoon bij jeugdzorg is er ook nog een mogelijkheid om via de AWBZ een klein beetje geld te krijgen wat op school kan worden ingezet voor Tom!!!
De directeur stond daar blijkbaar positief tegenoveren morgen hebben zij samen weer contact om te kijken wat er mogelijk is!
De deur staat nu misschien toch weer op een kiertje voor ons, in ieder geval vind ik het zeker een lichtpuntje!!!!
Dit alles houdt wel in er op dit moment nog geen goedkeuring wordt afgegeven voor verhoging van het PGB zodat tom extra naar het CCl kan.
Maar ook wij hebben veel liever dat hij regulier onderwijs bezoekt dus eigenlijk is dit een positieve ontwikkeling!
We zijn maandagmiddag gaan kijken op een SBO school in Drunen het zag er best leuk uit maar we vinden er toch nog een aantal haken en ogen aan zitten voor Tom.
Zij werken met een stappenplan, kinderen kunnen voor een groot gedeelte zelf bepalen hoe ze een dag invullen.
Is op zich een super-idee alleen weet ik niet of dat het juiste is voor Tom, de eerste stap uit het stappenplan waar mee wordt gewerkt is namelijk: KEUZES MAKEN.
Iedereen die een beetje van Asperger afweet zal kunnen beamen dat DAT nu juist HEEL moeilijk is voor deze mensen….
Verder zijn er op die school overwegend kinderen die aan de onderkant uitvallen en we vragen ons af hoe de aansluiting dan zal zijn tussen Tom en de andere kinderen.
Nog een rede en zeker niet onbelangrijk was de indruk die de leerkrachten op ons maakten tijdens de rondleiding.
Wij vonden hen op zijn zachtst gezegd niet erg enthousiast in de groepen staan!
Zo zijn er nog een aantal dingen meer waarom wij deze school voor ons kind niet zo geschikt vinden.
Ik denk wel dat het een leuke school is en de visie is ook vooruitstrevend maar wij moeten naar Tom kijken en wat voor hem goed zal zijn…
Nou we wachten maar af hoe het allemaal uit zal pakken, elke dag kan weer veranderingen brengen.
Morgen begint Tom weer op school voor de ochtenden.
De RT-er is volledig vrijgeroosterd zodat zij deze twee ochtenden in de groep van Tom kan assisteren en er dus altijd iemand, zij of de juf, volledig beschikbaar voor Tom.
Dit is natuurlijk wel HEEL fijn, zo kan iedereen weer rustig wennen.
Ik heb de juf nog even gesproken en zij staat er nu heel positief in dus dat is ook super.
Ik kreeg in ieder geval van haar zelf een ander gevoel dan dat ons afgelopen maandag werd voorgespiegeld in het gesprek.
Dus.. we gaan er weer voor……